ANALIK SEVGİSİ SONSUZ BİR YETENEKTİR - 2 -

Hasta olduğumuzda eriyen yüreklerin, ayağımız bir yere çarpsa tutulan bacakların, başımız ağrıdığında yanan ciğerin şefkatli bir anne yüreğine ait olduğunu tahmin edebilirsiniz. Soğuk kış gecelerinde kendisi uyumayarak yanağımıza bıraktığı özlem dolu yumuşacık öpücüğü ile üstümüzü örten annelerimizin gösterdiği o saf ve temiz sevginin vefasını sağlıklarında göstermeliyiz annelerimize. Bu gün birçoğumuzun annesi belki de ahrete göçmüştür. Keşke o saf temiz sevgi öpücüklerini muhafaza edebilseydik diye kaçımız düşünüyor bilmiyorum.
Küçük çocuk annesine sorar "Niçin ağlıyorsun?" Anne cevap verir. "Çünkü ben kadınım." Çocuk bir şey anlamaz babasına gider ayni soruya karşılık "Bütün kadınlar sebepsiz ağlayabilir" cevabı yine tatmin etmez yavrucağı. Büyür, yetişkin olur, evlenir, vefat eder ama bir türlü bu sorunun cevabını bulamaz. Cennette ellerini açar Yaratana dua ederken "Allahım kadınlar niye bu kadar çabuk ağlaya biliyor?" diye sorar. Aldığı cevap manidardır. "Ben kadınları özel yarattım. Tüm yaşamın ağırlığını taşıyabilecek kuvvette olmasına rağmen, başkalarına teselli verecek kadar yumuşak yumuşak bir omuzu, Acı çekerek doğurdukları evlatların nankörlüğüne dayanacak kadar iç kuvveti, Ailesi hastalığında yorgunluğa göğüs gerecek kudreti, annelerini çok kötü incitse de her türlü şart altında çocuklarını sevme duygusallığını, eşlerini tüm kusurlarıyla sevme kuvvetini, eşlerinin onları asla incitmeyeceğini ancak bazen destek ve kuvvetini deneyecek davranışlarda bulunma durumunda bunu anlayacak duyarlı bir zeka verdim. Tek zayıflık olarak onlara gözyaşı verdim. İnsanlık için bir gözyaşı. Kadını güzel yapan ne saçı, ne vücudu, kadını esas güzel yapan, sevgisini paylaşması, fedakarlığı, sorumluluğu, anlayışı, sadece bilgiye değil kalbe de yönelik aklıdır. " cevabı yeterince kendisini ikna eder. Allah'ın kadınları niye özel yarattığını anlamış olur.
Gösterdikleri tüm fedakarlık ve şefkate rağmen, bu geçici yaşamda maddiyat hırsına kapılarak annelerini sokağa atanlar, onlara kötü söz söyleyenler, hatta canlarına kastedenler, annelerinin değerini bilmeyenler yok mu? Böylelerine karşı bile o anne yüreği yine bir şey diyemez. Ne de olsa çocuğumdur diye düşünerek, çocuklarına kıyamazlar. Kendilerinden bir parça olarak gördükleri evlatlarına zarar gelmesini istemezler. Üzülürler ama acılarına değil, evlatlarından gördüğü vefasızlığa üzülürler. Yıllar öncesini düşünerek onların bebeklik hallerini göz önüne getirerek duygulanırlar. Böyle bir vefasızlığı yaşatmak değil, düşünmemiz dahi hataların en büyüğünü gerçekleştirmemize neden olur.
Haklarını zaten ödeyemeyeceğimiz annelerimize değer verelim, üzmeyelim, sevinçlerinde ağlama haklarını kullansınlar, çocukluk yıllarımızı ve Peygamber Efendimizin "Cennet anaların ayakları altındadır." sözünü de hiç unutmayarak onlara vefalı ve saygılı davranalım. Hak'kın rahmetine kavuştuklarında da dualarımızı eksik etmeyelim.
GÖNLÜMDEKİ AŞK'IMA

Unutur muyum bensiz ağladığın günlerini,
Unutur muyum gül kokan o tatlı tenini,
Yanımdayken tatmadığım erişilmez özlemini,
Vermeye kıyamadın canım benim annem.

Gözler yalan söylemez, ağlıyorsun,
Beni taa... yüreğimden dağlıyorsun,
Gelmesem de yanına hayalime kucak açıyorsun
Sevginle sarıyorsun canım benim annem.

Sesini duymak yetmiyor bana,
Eşimle paylaşmak zor gelir sana,
Sevgimi yalnız sen istiyorsan da,
Ailemi de sarmalıyım canım benim annem

İçim kan ağlasa bir tebessümün yeter,
Gurbet elde şefkatin gözlerimde tüter,
Ağlama anam, böyle gelmiş böyle gider,
Sevgin benimle kalır, canım benim annem.
   
Sevgiyle kalın, hoşça kalın.
Alâeddin İKİCAN
İLESAM İl Temsilcisi
e - posta :  alaeddinikican@gmail.com