BİN YIL DA YAŞASAK SONUNDA ÖLÜM VAR!

Yakın bir gelecek için projeler yapan, onlar için endişe duyan, uykularını kaçıran, kilo verip zayıflayan, kısacası istikbâl endişesi ile kıvranan insanoğlu acaba gerçek istikbâl için neler düşünüyor ve ne hazırlık yapıyor?.. İnsan, yazdan sonra gelecek olan kışı karşılamaya ve tedbir almaya kendini mecbur bilip hazırlık yaptığı gibi, yaşamakta olduğu fani ve kısacık hayattan hemen sonra gelecek olan ölümü de karşılamaya hazır mıdır?.. İnsan, madem fanidir, ömür bin sene de olsa bir gün bitecektir. Bin yıl ömür sürmüş birine hayattan ne anladığını sorarsak; büyük bir ihtimalle ve gülümseyerek hiçbir şey anlamadığını söyleyecektir. Bunca senelerin nasıl geçtiğini anlamadığını da ifade edecektir.
Nuh aleyhisselâm bin yıldan fazla yaşadı. Bir gün Azrâil aleyhisselâm geldi ve ruhunu almak için izin istedi. (Yalnız Peygamberlerden izin alınırdı.) Nuh aleyhisselâm da; "Rabbimizin emirleri ne ise ona razıyız" diye karşılık verdi.
Melekül-mevt, Nuh aleyhisselâma sordu:
-Ey Peygamberliği en uzun süren insan! Bu dünyayı nasıl gördün! O da;
-Bir evin iki kapısı olur ya, birisinden girdim, diğerinden çıkıyorum, diye cevap verdi. İşte dünya budur.
Öyleyse; kısa bir ömür ile, uzun bir ömür arasında fazla bir fark yoktur. İkisinin de sonu ölümdür. Ebedi bir hayata nisbeten hiç sayılır...
Gerçekten uzun bir ömür, ebedi saâdeti kazandıran ömürdür.
Meselâ, 20 yaşında ölen bir insan, şu kısacık ömründe Rabbinin rızasını kazanmış, cennete gireceklerle beraber olabilmişse; o kısa yaşamadı demektir. Ona "hayattan nasibi azmış" denebilir mi?
Bir adam da 100 yaşında ölmüşse ona da; "Ne kadar çok yaşadı, bu zamanda bu yaşa kim gelebilir!" denir. O kimse ise eğer ömrünü boşuna geçirmişse, çok kısa yaşadı demektir.
O halde bize tahsis edilen ömür, ister uzun olsun, ister kısa onu değerlendirmeliyiz, boşa harcamamalıyız. Ebedi hayatı kazanmanın gayreti içinde olmalıyız...
Doktor, hastasına reçete yazar: "Sıhhatini kazanman ve huzurlu bir hayat yaşayabilmen için bu ilaçları tarif edilen dozda ve zamanda kullanmalısın! Yoksa hastalığın müzminleşir, tedavin zorlaşır, hatta imkânsız hale gelebilir!"
Ebedi âlemde huzurlu bir hayat yaşayabilmek için manevi tabiplerin reçeteleri vardır, O da;
Rabbimize iman ve itaat etmek, haramlardan sakınmak ve insanlara iyilik yapmaktır.
Dinimizin emirlerini yaparsak dünyada da ahirette de mes'ut ve bahtiyar oluruz...
* * *
Kur'an meali Allah kelamı değildir
Sual: Meal okuyup da mezhepleri ve dinin bazı hükümlerini inkâr edenlere rastlıyoruz. Allah'ın kelamını okumakla insan niye sapıtır ki?
CEVAP: Meal demek, Allah kelamı demek değildir. Meal yanlış olarak, tercüme anlamında kullanılıyor. Piyasadakiler tercümedir, çok az, birkaç kelime açıklaması oluyor. Onu da genelde kendi kafalarına göre yazıyorlar. Resulullah'ın bildirdiği mânâlara tefsir denir. Bir kelimenin, Allahü teâlâ ve Resulullah tarafından, açık bildirilmemiş mânâlarından, dine uygun olanı seçmeye tevil ve bu mânâya meal denir. Âyet-i kerimeyi başka dile nakledince, tercümesi denir. Âyet-i kerimeler kısa ve tam tercüme edilemez. İslam âlimleri, âyet-i kerimelerin tercümelerini değil, uzun tefsirlerini bildirmişlerdir.
Kur'an tercümesi okuyan, murâd-ı ilahiyi yani Allahü teâlânın murâdının ne olduğunu öğrenemez. Tercüme edenin bilgi derecesine göre yaptığı açıklamayı öğrenir. Bir cahilin veya bir sapığın yazdığı tercümeyi okuyan da, Allahü teâlânın bildirmek istediğini değil, tercüme edenin, anladım sanarak, kendi kafasından anlatmak istediğini öğrenir.
Kur'an tercümesi diye yazılan kitaplar, doğru mânâ veremez. Okuyanları, bunları yazanların düşüncelerine ve maksatlarına esir edip, dinden ayrılmalarına sebep olur.
Kur'an-ı kerimi ve hadis-i şerifi yanlış anlamak, insanın imanını giderir. Rastgele yazılmış olan, meal denilen tercümeleri okuyan ve İslamiyet'in temel bilgilerine vâkıf olmayan zihinlerde, birtakım şüpheler, itirazlar hâsıl olmaktadır. Birkaç örnek verelim:
1- Bir kadın, meal okuyunca, (Kur'anda kadınların örtünmesi emri yazılı olmadığı için, örtünmekten vazgeçtim) diyerek, başını açmıştır. Bu kadının Kur'an diye bahsettiği, yanlış bir tercümedir. (Kur'an-ı kerimde kadınların örtünmesi emredilmiyor) demek, Kur'an-ı kerime iftira olur. Bir âyet-i kerime meali:
(Mümin kadınlara söyle: [Yabancı erkeklere bakmaktan] sakınsınlar, ırzlarını korusunlar, [el, yüz gibi] görünen kısmı hariç, ziynetlerini [saç ve gerdan gibi ziynet takılan yerleri] göstermesinler, hımarlarını [başörtülerini] yakalarına kadar [saç, kulak ve gerdanlarını] örtsünler!) [Nur 31] (Parantez içindekiler, Resulullah'ın ve onun vârisi olan âlimlerin açıklamasıdır.)
Peygamber efendimiz, Kur'an-ı kerimi açıklayarak buyuruyor ki:
(Kadının yüz ve iki eli hariç bütün bedeni avrettir.) [Ebu Davud]
Demek ki, açıklamasız, Kur'an-ı kerimi doğru anlamak mümkün değildir.
Bozuk meal okuyup da dinden uzaklaşanlara, itikadı bozulanlara iki örnek daha:
2- Bir genç, (Namazda okunan sûrelerin tercümelerine baktım, namazla hiç ilgisi yok, başka şeylerden bahsediyor. Ben de bunları bırakıp Türkçe dua okumaya başladım) demişti.
Böyle sözler, ibadetlerin ne demek olduğunu anlamamış olmayı gösterir, çünkü namazı, insanın kendisi tertip etmemiştir. Namazın ve bütün ibadetlerin nasıl yapılacağını, yaparken neler okunacağını Allahü teâlâ, Resulüne bildirmiştir.
Peygamber efendimiz de bunları Eshabına bildirmiş ve kendi de yapmıştır.
Din imamlarımız bunların hepsini Eshab-ı kiramdan görerek, işiterek anlamışlar ve kitaplarına yazmışlardır. Bu derin âlimler bildiriyor ki, namazda okunacak Kur'anın, Allah kelamı olması lazımdır. Vazife, ancak böylece yapılmış olur. (F. Bilgiler)
3- Ölmüşleri için Yasin-i şerif okuyan bir genç, (Yasin'in tercümesini okuduktan
sonra, bundan vazgeçtim. Çünkü Yasin sûresinin ölülerle, duayla bir ilgisi yok. Tarihî olaylardan, Kıyamette olacak şeylerden bahsediyor) demiş ve bundan sonra namazı da bırakmıştır.
Bu kimse, Kur'an tercümesi yerine İslam âlimlerinin ilmihal kitaplarını okumuş olsaydı,
hem Kur'an-ı kerimin doğru mânâsını öğrenir, hem de Kur'an-ı kerimin her harfinin şifa ve dertlere deva olduğunu, bunu okumakla hâsıl olan sevabın ölülere ne kadar faydalı olacağını bilir, (Bu sûre tarihî olaylardan bahsediyor) demezdi. Tam İlmihal Seadet-i Ebediyye kitabında bu konuda ve her dînî konuda geniş bilgi mevcuttur.