BİR BARDAK SU

Hayat dediğimiz uzun sandığımız, fakat kaşla göz arasında akıp gidendir.
Sevinçlerimiz, şikâyetlerimiz, isteklerimiz rengârenk.
Herkesin derdi, acısı, beklentisi başka, başka olsa da, hayatta birçok ortak yönleri paylaşır insanlar.
İşsizlik, sefalet, cehalet, çıkarlar derken, böyle uzayıp gidiyor düşünceler hayat yolunda.
Koskoca bir yaz ardımızda kaldı.
Eylülün yarısı yaz, yarısı da kış demiş atalarımız.
Bir Aralık ayının sonuna daha geldik.
Pek yakında soğuklar göstermeye başlar dişlerini.
Sıcaktan bunaldığımız o günleri aramaya başlayacağız yeniden.
Belki de doğamızda var, elimizde olmayana, ulaşılmaya özenmek.
En ulaşılmaz sevgiler bile, nasılda tükeniveriyor ulaşıldığı yerde.
Bir arkadaşım bilgisayar hastasıydı.
Yakın geçmişte kavuşunca hayaline bilgisayara hevesi bitti.
Şimdi odasının bir köşesinde öylesine boynu bükük duruyor.
Böyle bir sürü eşya vardır hepimiz evinde zamansız ömrünü yitirmiş.
Onlar bizi sadece maddi kayıplara uğratır diye avutabiliyoruz çoğu zaman kendimizi.
Ne yazık ki son zamanlarda sevgiler, arkadaşlıklar, dostluklar, komşuluk ilişkileri de can çekişir halde.
Gün gelecek bu vurdumduymaz hallerimiz pahalıya mal olacaktır bizlere.
Her istekte bir tatminsizlik, bu gün değer verdiklerimizi yarın bir kenara atmak, onlar arasında yeri dolmayacakları da kaybetmenin yolundayız farkında olmasak bile.
Sevgi mi evrime uğradı acaba?
Bu kadar çabuk renk değiştirebiliyoruz diye düşünmeden olamıyor insan.
Köprü altları terk edilmiş evlatlarla dolup taşıyor.
Bakıma muhtaç nice anne babalar, bir türlü gelemeyen evlatlarının yollarını gözler olmuş yıllar boyunca.
Nice kalpler var vatanına bile ihanet edebilecek kadar sevgiden yoksun.
Eskiden menfaatin açamadığı bir gönül kapısı vardı, şimdi onunda ardına kadar açılmıştır her çıkara kapıları.
Küçükler büyüklere yer verirdi bir zamanlar, şimdi yolda düşene bile el uzatanlarımız nerdeyse yok denecek kadar azalmış.
Hak yemekten korkanlar kalmamış artık bu dünyada, kendi çıkarı için en yakının bile merdiven yapanlar her yanda.
Vicdansızca vicdanını satanlar mı dersiniz, onları da görüyor gözümüz görmek istemesek bile.
Sevgi, duygularımızın anası, mantıkta babasıdır.
İnsanı insan yapan da ikisinin harmanıdır.