BİR RÜYA GİBİ YAŞAMIŞSIN

Bir Rüya Gibi Yaşamışsın
Bir rüya gibi
Yaşamışsın yıllarca
Hiç öleceğini düşünmeden
Ağlamışsın, gülmüşsün
Acı çekmişsin
Ekmek kavgasında.

Sevmişsin sevilmişsin
Evlenmişsin güle oynaya
Okutmuşsun çocuklarını
Adam olsunlar diye
Torunları sallamışsın beşikte.

Masallar anlatmışsın
Top oynamışsın onlarla sokaklarda
Bir rüya gibi yaşamışsın

Ve bir gün göç etmişsin
Şu garip dünyadan
Ağlamış çocukların torunların
Uzun güz yağmurları gibi.

Yaşayacaksın onların
Altın kalbinde;
Hiç unutmayacaklar seni
Çünkü sevgini
Sunmuşsun onlara,
Resmini asmışlar duvara…

Selahattin Demiraco
Şiirde kurgunun yanında sosyal yaşamın izleri vardır. Yaşam akıp giderken olgunlaşan insanoğlu birgün şu garip dünyaya veda eder. Çocuklarıma annemin masallarını anlatırken tarihsel hikayelerde anlatmıştım. Sevginin sonsuz gücüyle hareket etmiştim. Yaşama tutunmaya çalışırken öğretmenlik yıllarımda tarihe olan sonsuz sevgimi, saygımı öğrencilerime de yansıtmışımdır.
Haylaz, tembel çocuklarda olsa öğrenciyi kazanmak için aileler ile de konuştuğum olmuştur. Sevginin yansımadığı eğitimde eksiklikler olur. Öğrencisi için pozitif yaklaşımlarda bulunan öğretmenleri severim. Ailede sevgi, huzur, saygı olacaktır. Okullarda da tarih bilinciyle yetişen öğrenciler vatanını, bayrağını, yurdunu sever. Halkının mutluluğu için öğrencilere iyi davranır. Onları kazanmaya çalışır. Her ulus gelişip kalkınabilir. Yöneticilerin yurt sevgisiyle, insan sevgisiyle hareket etmeleri önemlidir. Şu garip dünyada misafiriz. Yaşlar kemale erdi.. Yıllar hiç anlamadan gitti. Bir Rüya Gibi Yaşadığımızı Anlıyoruz… Romantik, insancıl bir milletizdir. Sayısız şairimiz vardır..
Gönlü zengin bir milletin evlatlarıyız…