BIR YOL HIKAYESI - II

Geçtigimiz sayida sizleri bir yolculukta geçen sohbetlerin içindeki akideler ile bilgi bakimindan okumanizi saglamakla bir hizmet etmis oluyorum diye düsünüyorum. Bu yolculukta geçen sohbetler, masallar ve hikayeler halkin dilindeki asaletle dolasan o güzelim gerçeklerdir.
Mutlu'ya baskaca bildigin "Manisa Efsaneli" varmi diye sordugumda su iki efsaneyi anlatti. Bu iki efsaneye kütüphanede küçük vede yazildigi gibi anlatildigini da gördüm. Oldugu gibi aktariyorum.
AÄzLAYAN KADIN Manisa'nin dogu kirsalinda, kadina benzeyen bir kaya vardir. Bir dere üzerinde sarkan bir durumda olup benzemenin geregi, göz yerindeki çukur oyuklardan sular sizmaktadir. Bu kayaya halk " Aglayan Kadin " derler.
Efsaneye göre bu kadinin yedi kizi varmis. Yedisini de öldürmüsler, kendisini de bu yerde yaralamislar. Acilar içinde cani yanan kadina Tanri acimis, ibret için olsa gerek onu bir kaya biçiminde dondurmus.
Bu efsane, eski Anadolu tanriçalarindan Niobe'nin öyküsüymüs. Ararken buldum. Niobe - Apolion ile Artemis ikizlerinin annesi olan Leto'ya " Ben alti oglan ve alti kiz dogurdum. Sen dogura dogura iki çocuk dogurabildin" diye övünmüs.
O devirde çok önemli bir olaydir. Bunun üzerine Apolion alti oglunu öldürmüs. Artemis'de alti kizini öldürmüs. Bu acilar üzerine olaylarin yasandigi zamanda, Tanri Zeus, Niobe"hin acilar içinde kivrandigini görmüs.
Aglamalarini, acilarini dindirmek için onu bir tas biçiminde dondurmus. "Aglayan Kadin" efsanesi kisaca böyle. Zamani gelmisken, bir haritaci olarak da sunu anlatmak aklima geldi. Haritacilikta "mevki " çok önemlidir. Yukarida bahsettigimiz mevkiinin sanki bir koordinati varmis gibi halk arasinda net olarak gösterilir. Önemli ve gizli haritalarda, bir nirengi, bir röper noktasi net bellidir.
Teknik olarakda altyapi ve turizm haritalarinda, gösterilmekle yön tayinleri bile yapilmaktadir. Neyse size aktarmak aklima geldi. Simdi bir baska kisa efsaneyi anlatmak istiyorum.
ILK NAMAZ
Anlatilan Manisa efsanelerinden biride "Ilk Namaz" olarak söyledir. Manisali'lar Regaip Kandili'ne "Ilk Namaz" diyorlarmis.
Recep ayinin ilk cumasina gelen bu gece, Manisa'da bir bayram havasinda geçmekteymis. Nedeni ikinci bir güzel olayda, ayni zamana rastlamaktadir. Hazirliklar bir hafta önceden baslar, cadde ve sokalar süslenirmis. Çünkü tarihte Saruhan Bey Manisa'yi o gece düsmandan almis ve kurtarmistir. Anlatilanlara göre, Saruhan Bey, savas aninda askerini çok göstermek için, binlerce keçinin boynuzlarina mumlar dikmis, mumlari yakip kale üzerine yürütmüs. O gece askerlerin
çoklugunu gören Manisa tekfuru teslim olmustur. Böyle anlatilmaktadir ve böyle inanilmaktadir. Efsane böyledir. Bu efsaneleri anlatan yol arkadasim Mutlu hemen bir davetle, Izmi'den Manisa'ya gidip gezelim dedi.
Tabiki nasip olmadiki gidelim ve gezelim. Manisanin tarihinin çok zengin anlatilacak taraflari pek çoktur, ama bura Kirklareli. Yarin tekrar bulusmak ümidiyle
hosça kalin...
mustafaermis@gazetetrakya.com