"BİTTİ" DEDİLER BİTTİK

"Biz 'BİTTİ" demeden bitmez!" diyordu birileri.
O birileri, "Bitti" dememişlerdi.
Başka birileri "Bitti!" dedi.
Bittik.
Oysa bizim ağzımızı bıçak açmıyordu.
Sus pus bekliyorduk.
Bütün umudumuz bir takımlarının bir takımlarını yenmesi…
Bir takımlarının bir takımlara yenilmesiydi.
İstediğimiz gibi olmadı.
Olmadı ya…
İtalya'ya da ne oluyor?
Neden "Bittiniz!" dedi de bitirdi bizi?
Aş'kolsun!
Şunun şurasında ne güzel, yattığımız yerden final yolunu gözlüyorduk.
Sanki, "yelle gelen selle gitti"!
Santrası bile yapılamayan bir frikik golüyle gelen şampiyona…
Bayağı da coşturmuştu bizi.
Geldik işin başına.
Bir tokat yedik, sendeledik.
Üç yumruk yedik, alabildiğine afalladık.
Sonra…
Çeklerin önleyemediği iki golle bayağı bir umut ticareti yaptı birileri.
Hani, "biz bitti demeden bitmez"di!
Yani, bizim oynadığımızla veya oynamadığımızla ya veyahut oynayamadığımızla değil de…
İtalya verdi bu kararı.
Kolay kolay yenilmeyen, en azından berabere kalan ve hattâ berabere kalmanın lideri olan İtalya var ya hani…
Yedekleriyle çıktı İrlanda'nın karşısına.
Maçın bitimine yaklaşırken yedi golü.
Olan bize oldu.
Kendi oynadığımızla bişey yapamadık ya…
Elin oynadığı veya oynamadığıyla karar almaya yattık.
Böyle oldu.
Sağlık olsun.
Ne'edek!