-BIZIM HORANTA-

Bizim de bir antolojimiz olacak. Belki bir gün olacak. Etrafimizda ki iller ilçelerde bulunan resmi veya gayriresmi kisiliklerin yardimini ve destegini alan sairler ile yazarlar bir sekil bulup, gelecege böylesi bir yöresel eser birakmanin gayretini basari ile yapiyorlar vede yayinliyorlar. Halkta kendi yöresinin saiirini ve yazarini taniyor. Helal olsun onlara.
Bir kent, sairi ve yazariyla güzeldir. Böyle söyledim diye sizde iyi niyetle hani neredesiniz diyeceksiniz. Haklisiniz. Bana göre bu gün Kirklareli'de sairler HEM YETIM-HEM DE ÖKSÜZDÜR. Küçücük ve daracik bir alana sikistirilmis (hiç kimse alinmasin) ve malzeme olmaktan öte geçememis olarak tek baslarina mücadele vermekteler. Grup parçalandi. Herkes bir yana çeker. Bir türlü denge kurulamaz zaman uzar gider. Grup deyince bir yenilik getirmesi veya bir yenilige imza atmasi geregini halk ister vede bekler. "Kuyu derin, ip kisa" örneginde oldugu gibi zaman akiyor. Içimizde dört kisi bütün dengeleri bozuyor. Bir türlü derneklesemiyoruz. Mali sorunlarimiz, yer sorunlarimiz, derneklesememe sorunu ve maddi, manevi destegimizin olmayisi ile hizip bizi tüketiyor. Yani hiç bir sey göründügü gibi degil. Bazi engeleri de asamiyoruz. Bu konuda neler neler notladim. Burada bir atasözünü geçersem çok daha iyi anlasilacatir.
Bir filozofa sormuslar kaç çesit dost vardir? Üç demis
Birincisi EKMEK gibidir. Onu her gün ararsiniz.
Ikincisi ILAÇ gibidir. Gerektiginde ararsiniz.
Üçüncüsü HASTALIK gibidir. O sizi arar bulur. Biz galiba da, bu üç sözün trafigine çarpildik. Iyi günler ilerdedir diye inaniyorum. Benlik türkülerini birakip da "biz, biz" diyebildikçe var olacagimiza inancim tamdir. Belki bir gün ünlü düsünür Haci Bektas Veli'nin dedigi gibi oluruz. Diyor ki "Iri olalim- Diri olalim- Bir olalim" sözüne ne çok ihtiyacimiz var. Insallah bizim horanta da düzelir. Yapici olmak ve engellememek geregini bilenlerimiz çok olsun..... Bir siir ile sizleri selamliyorum.

KISIN
Ninelerden dinledim "kurtulusun" hikayelerini
Kalkip kapiya bakmadim.
Kis firsat kollarmis, erken esir almak için.
Yarinki hikayemi bilemedim.

Her yilin her gününde, mutluluk
Kendi gelecek, diye rüyalara yatmisim.
Aklimin çivisi yoktur ya hani,
Çirkin yasam kovalayip yordu beni.

Gönlümün buzlugu tam kapasite dolu.
Yurt sevdasinda sürten bir rüzgar gibi,
Öylesine yorgun bir serseriyim ki,
Her yerden kovalar beni.

Kalp çarpintisi her gün vatanca,
Kursun yarasi gibi oturmus yüregime.
Içim kabariyor da konusuyorum.
Suyu bulandiran bulandirana pervasizca.
Hâlâ circir böcegini örnekliyorum zavallica.

Korkunun gölgesine siginan kutup gibi,
Vatanimda buz olmusum.
Haydi konus benimle topragim,
Yilanlar suya gece iner oldu.
Nisan'da Eylül'ü koklar olmusum.

Sanki, kendi hikayemi kayip etmisçesine,
Baskasinin hikayesine siginmisim.
Derdimi dökecegim "büyük kurtarici"ya
Kendi ülkemde kar altinda kalmisim.
"-UZUN YOL-"
Mustafa ERMIS
mustafaermis@gazetetrakya.com