ÇOCUKLUK GÜNLERİMİZDE ARKADAŞLIK, SAYGI VARDI

10.10.2015 günü TRT Haberdeki haberleri izliyoruz. Saat 12.30 ''Ankara'da Terör Saldırısı'' haberi Türkiye’yi üzdü. Ölenler yaralananlar var. Terör saldırısı üzerine basın açıklamaları yapılıyor. Şiddetsiz, terörsüz bir dünya herkesin özlemidir. Çocukluğumuzdaki Türkiye'yi özlüyoruz… Bir futbol topumuz olsun diye sabahın köründen öğleden sonraya kadar Karakaş mh. Sokaklarında simit satmıştık bir arkadaşımla. Eskiden Sabah Kahvaltımız tarhana çorbasıydı.Akşam üstleri top oynuyorduk.Ali ustanın babası topumuzu kesmişti. Bahçeli evine küçük bir lastik topumuz kaçmıştı.. Camlarını kırmamıştık. Ali Ustanın babası: “Burada top oynamayınız. Topunuzu keserim” diyordu. Topumuz kesilince bir arkadaş: ''İsmail Ustanın simitlerini satalım. Kazandığımız parayla Lastik top satın alırız. Simit satmak için fırına erken gel'' demişti. Simit satmak zordur kardeşim. Simitlerin yarısını satmışım. Kalan simitleri fırıncı almadı. Ulviye Anaya gittim. Durumu anlattım. Kalan simitlerimi satın alan Ulviye Demiraco simitleri çocuklara verdi. Kazandığımız az bir parayla küçük bir lastik top aldık. Eski tekel bahçesinde spor sahasının kenarında, boş arsalarda akşamüstleri hafta sonları futbol oynamak Karakaş çocuklarının en sevdiği spordu. Stres atan çocuklar mahalle arkadaşlığından memnundular. Her mahallenin çocukları futbol takımları kurmuştu. Mahalleler arasında futbol turnuvaları yapılmıştı. Sebahattin Şenpazar Gazhane Sokağı futbol takımının kalecisiydi. Güzel resim yapardı. Resim öğretmenimiz ''Cennet ve Cehennem konulu bir resim yapınız'' demişti. Sebahattin Şenpazar'a durumu anlattım. Resim kâğıdımı boyaları götürdüm Çok güzel bir resim yapmıştı. İyi not almıştım. Tommiks Teksas, Pekosbil, Zagor resimli romanları okumayı çok severdik.
Harçlığımızla alıp okurduk. Bazen romanları değiş tokuş yapardık. Tommiks en çok okunan resimli romandı. Çocukluk gençlik günlerimizde terör şiddet yoktu. Komşuluk, akrabalık, arkadaşlık, dayanışma, imece vardı. İhtiyarlar anneler çocuklarına şefkatli davranırdı. O günleri özlüyoruz. Özlemle anıyoruz. İkinci dünya savaşı Alman harbi ve sonrasında doğan çocuklar O günlerin özlemiyle hatıralarıyla yaşıyorlar.
O yılların romancıları yazarları güzel romanlar şiirler yazmışlardır. Bazen Kore gazileri anılarını anlatırlardı Yeni kurulan Türkiye Cumhuriyeti Ülkenin kalkınması için büyük bir gayret içindeydi. Halk fakirdi. Savaşlardan çıkmış Balkan göçmenlerinin çok çalışmaktan başka çaresi yoktu. Babalar: “Oku oğlum. Hayat çok zor. Kurtar kendini'' derlerdi. Dersler çok zordu.. Öğretmenler çok serttiler.