CUMHURİYET İKİ BÜYÜK HALK OZANI YETİŞTİRDİ AŞIK VEYSEL- NEŞET ERTAŞ

Anadolu Halk Ozanı yetiştirmede bereketlidir. Tarih boyunca nice Halk Ozanı gelmiş ve geçmiştir. Yeni kuşakların bildiklerini sandığım Karacaoğlan, Emrah, Pir Sultan Abdal ve bazıları bu cümle içersinde olan Halk Ozanlarıdır. Onlar halkın tarihini sazla sözle dile getirmişlerdir. Türk halkının ferdi, şikayeti, sorunu, özlemi ve beklentisi türkülerde, Halk Ozanları'nın dilinde ve sazındadır. Bunlar hayatı ve dünyayı anlama ve algılama bağlamında bir Hayat Felsefesi ve Dünya Görüşü yaratmışlardır. Mesela Aşık Veysel KARA TOPRAK'a sadakat göstermiştir. "Benim sadık yarim kara topraktır" demiştir. Kara Toprak'a dönüş hayatın çok şeyini ifade eder.
Yeri gelmişken bir ayraç yaparak söyleyeyim, Aşık Veysel 1970'li yılların başında Ankara Halkevleri Genel Merkezi'ne gelmişti. Zaten sık sık geliyordu ve Atatürk-İnönü Dönemi Halkevcilerdendi. O sıra onun hakkında çok şeyler okumuş, bu büyük Halk Ozanı'nı Kırklareli Halkevi'nde misafir etmek istiyordum. Fakat bir türlü baş başa kalıp görüşemiyorduk. Ben hem Kırklareli Halkevi Başkanı hem de Genel Merkez'de Denetleme Kurulu Başkanıydım. Bu yönden Aşık Veysel'in mütevazi istekleri oluyordu. Bu nedenle az buçuk tanışıyorduk, isimlerimizi biliyorduk. O gün Aşık Veysel ile uzun uzun görüşme imkanım oldu. Veysel dertliydi ve biraz da rahatsızdı. Buna rağmen teklifimi kabul ederek, Kırklareli'ne gelmek istediğini söylemişti. Ancak ben "Uzun zaman var" diyerek program yapmayı uzattım, bu arada Aşık Veysel de hayata veda etti. Onunla konuşurken şu sonuca vardım: Anadolu'da şair ve Aşık olmak büyük bir yetenek, halk sevgisi engin ve zengin olmak demektir. HALKIN TÜRKÜSÜ'nü söylemek bir yürek işi, gönül işi dede saz-söz hakimiyeti olma işidir. Bu nedenle halk kendine benzeyen bu Halk Ozanları'nı yüceltmiş, onurlandırmıştır. Aşık Veysel devlete, bürokrasiye daha yakınken, Neşet Ertaş mesafeli kalmış, halkın içinde kalmayı, onun vereceği ödül ile yetinmeyi tercih etmiştir.
Gerek Aşık Veysel'de gerekse Neşet Ertaş'ta halkın türkülerini söyleyiş biçimde farklar da vardır. Neşet Ertaş bozlakları, uzun havaları söylemede daha yeteneklidir. Buna karşılık Aşık Veysel Hayat Felsefesi olan biridir. Dünyada "DOSTLAR BENİ HATIRLASIN" mesajı anlam yüklü bir veda sözüdür.
Bugün bu iki Halk Ozanı dünyada yokturlar. Aşık Veysel öleli yıllar olmuştur. Türküleri kitaplaştırılmıştır. Ancak sesi hala derinden gelmekte, zaman zaman Türkiye'nin gündemine oturmaktadır. Onun sesi çok, çok uzaklardan geliyormuş gibi bir izlenim bırakmaktadır. Ben şahsen Veysel'i dinlediğim zaman gerek Türk insanını gerekse dünyayı bir başka biçimde anlar ve yorumlarım, türkülerden etkilenirim. Geçenlerde hayata veda eden Neşet Ertaş'ın türkülerinden de etkilenirim fakat onun söylemlerini biraz güncel bulurum. Ama bu onun büyük Halk Ozanlığına gölge düşürmez. Türk halkının tarihini yazmada ikisi de aynı çizgidedir. İkisi de halka mesaj vermiştir. Hem halkın şikâyetlerini dile getirmişler hem de dünyadan yakınmışlardır.
Tanrı rahmetlerini bol etsin. Geride dünyadan gelip geçtiklerini kanıtlayacak izler ve sesler bırakmışlardır.