DEĞERLİ EĞİTİMCİ EYYÜP YAŞAR’ın ARDINDAN

Son bir iki yıl önce Kırklareli’ne geldiğinde görüştük. Kendisi Kayserili idi. Pazarören Köy Ensitüsünde okumuştu. Kırklareli’nde Valandova Ailesi’nden evliydi. Ankara Teknik Öğretmen Yüksek Okulu’nun bitirdikten sonra Kırklareli Erkek Sanat Okulu öğretmenliğine atanmıştı. Kırklareli’nden evliliği de bu sıra olmuştu.
Eyyüp Yaşar sessiz, sakin, efendi bir insandı. Ağzından kelimeler tane tane çıkardı. Zannedersiniz ki konuşurken sizi incitmekten kaçınıyor. Böylesine Beyefendi insandı.
Eyyüp Yaşar ile Kırklareli’nde güzel işler yaptık. Sosyal bir eğitimci. Kahvehane, meyhane bilmezdi. Yeşilaycı idi. Kırklareli Yeşilay Şubesinde beraber çalıştık. Başkanımız Cennet pastanesi sırasında berberlik yapan İbrahim Serüven’di. Rahmetli İbrahim Serüven Yunanistan’dan Türkiye’ye kaçmış. İstanbul üniversitesi bünyesinde berberlik yaparken Kırklareli’ne gelerek, buradan evlenmiş, son derece erdemli biriydi. Kırklareli’nin okumuş insanları onda traş olurlardı. 27/Aralık/2012 tarihinde yitirdiğimiz Eyyüp Yaşar ile onun dükkanında buluşur, Yeşilay’a gider, çalışırdık.
Eyyüp Yaşar kendini yetiştirmiş bir eğitimci idi. Amerikan Bursunu kazanarak bir süre Amerika’da kalmıştı. Bülent Ecevit’in Başbakanlığı Yüksek Köy Enstitüsü mezunu Mustafa Üstündağ’ın Milli Eğitim Bakanlığı sırasında Teknik Eğitim Genel Müdürü olmuştu. Bu süreçte de Amerika’ya gitmişti. Eyyüp Yaşar, rahmetli Prof. Dr. Cavit Orhan Tütengil’in “Batı’ya açılan Köy Çocukları’ndandı. Amerika’ya ikinci defa gidip geldikten sonra Ankara’ya yerleşmişti. Orada yaşıyordu. Arada bir Kırklareli’ne geliyordu. En son gelişi de birkaç yıl önce olmuştu. İki yıl önce görüştüğümüzde sakin bir hayat yaşadığını söylemişti. Çocuklarına iyi bir eğitim aldırmıştı. Yaşamından memnun görünüyordu. Ankara’ya döndükten sonra bir rahatsızlık yaşayıp yaşamadığını bilmiyorum. Cumhuriyet Gazetesinde ölüm ilanını okudum. Köy Enstitüleri çağdaş Eğitim vakfı kurucularındandı. Vakıf Yönetim Kurulu Başkan Yardımcılarındandı.
Eyyüp Yaşar, Köy Enstitülerinden çıkanlardan, hayatta kalan bir avuç eğitimciden biriydi. Benden bir yıl önce, 1947 de öğretmen olmuştu. Köy Enstitüleri yapısal ve bünyesel değişikliğe uğramadan o ve ben mezun olmuştuk.
Eyyüp Yaşar dostuma, arkadaşıma Tanrı’dan rahmetler, ailesine baş sağlığı diliyorum. İnsanoğlu ölümle birlikte doğuyor, ölüm ile birlikte yaşıyor ve sonunda ölüm onu alıp sonsuzluğa götürüyor. Doğa kanunu böyle. İnsan bir varmış bir yokmuş gibi bir olay yaşıyor.