EĞİTİM BİLGİYİ KULLANMAK İÇİNDİR

Türkiye halkını okutmakta, eğitmekte geç kalmış bir ülkedir. 600 yıllık geçmişi olan Osmanlı Devleti eğitimi BATIŞ YILLARI'nda hatırlamış, okullaşmaya hız vermiştir. Ancak çıkan savaşlar nedeniyle okullar açılmadan kapanmıştır. Ülkemizde sistemli eğitim, Cumhuriyetin ilanından sonra başlamıştır.
Eğitim, öğretimin sonucudur. Öğretim yoksa eğitim de yoktur. Okullarda karnelerin solunda yer alan notlar öğrenimi, sağda yer alan notlar öğrencinin eğitim durumunu gösterir. Öğretmen yoksa eğitim de yoktur. Öğrencinin, öğrenim notları düşükse eğitim notları yüksek olamaz. Çünkü eğitim öğrencinin davranışlarını, bilgiyi kullanmasına yansır.
Ünlü bir eğitimci "Eğitim der, bilgiyi kullanmak, faydalı kılmak sanatını kazanmaktır. "Bilgiyi öğrenip kullanmamak tembelliktir, cehalettir. Bu nedenden dolayıdır ki okullar uygulamalı eğitim yaparlar. Köy Enstitüleri, Endüstri Meslek Liseleri bilgiyi işe dönüştüren okullardır. Okullarda fizik, kimya dersleri uygulamalı derslerdir. Ancak bizim okullarımızda araç gereç yetersizliği söz konusu olduğu için fizik ve kimya dersleri genelde sözlü geçer. Tabii öğrenme de zayıf olur.
Cumhuriyet'in ilk yıllarında kurulan eğitim sistemi Devr-i Demokrasi Dönemi'nde bozulmuş, bugün yamalı bohça haline gelmiştir. Uygulamalı eğitim öğretim yapan Köy Enstitüleri kapatılmıştır. Endüstri Meslek Liseleri uygulamalı eğitim-öğretim yapmakta yetersiz kalmaktadır. Bu okullarda öğrenci kalabalığı, atölye yetersizliği sorunları vardır. Bazı okullarda sınıflar kalabalıktır. Bazı branşlarda öğretmen sıkıntısı çekilmektedir. Bütün eksiler bir araya geldiğinde TÜRKİYE'DE EĞİTİM SORUNLU GÖRÜNMEKTEDİR.
Bütün dünya okullarında "ÖLÜ BİLGİ" ile mücadele vardır. Ölü Bilgi, kullanılmayan, işe dönüşmeyen bilgidir. Pragmatik(Faydacı) eğitim kullanılmayan bilgiye karşı olan bir eğitim sistemidir. Kullanılmayan Bilgi önemli de "SÜS BİLGİ" olmaktan kurtulamaz. Bu bilgi, bildiğimiz halde bilgisidir. Çöpleri bidona atmak yerine yere bırakmaktır. Dişlerin fırçalanmasını bildiğimiz halde fırçalamamak, bilgiyi iş yapmaz duruma düşürmüş oluyor. Bu bilgi, ÖLÜ BİLGİ'dir. Bizim eğitim sisteminde maalesef durum budur. Bilgiyi işe dönüştürme, iş yapar hale getirmek bize zor gelmektedir.
Bugün dünyada BİLGİ en pahalı şeydir. İleri uluslar bilgi satmaktadırlar. Çünkü BİLGİ TOPLUMU olmuşlardır.
Bir eğitimci yazar, "En iyi eğitim, en basit aletlerden en fazla malumatı kazanmaktır" der. Şüphesiz insanoğlu yerde bulduğu paslı çivide bile işe yarayacak bilgi elde edebilir. Önemli olan bilginin kaynağına ulaşmaktır.