HOŞÇA KAL KIRKLARELİ GÜLE GÜLE İBRAHİM BOLÇELİK

İbrahim Bolçelik 20 yıl kadar önce Kırklareli'ne gelmiş, Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Kırklareli İl Temsilciliğinde kurucu Öğretim Görevlisi olarak çalışmaya başlamıştır. İbrahim Bolçelik aynı zamanda hayatın içinden gelen bir şairdir. Onu bir süre önce Anadolu Üniversitesi Rektörlüğü Edirne Açık Öğretim Fakültesi Bürosu İl Temsilciliğine atadı. Şimdi orada yani Edirne'de Anadolu Üniversitesi Rektörlüğü İl Temsilciliği bürosunda görev yapmaktadır. Edirne'ye giderken Kırklareli'ne "HOŞÇA KAL KIRKLARELİ" şiiri ile veda etti. Kırklareli'nde iken A.Ü. Açık Öğretim Fakültesi Kırklareli İl Temsilcisi Öğretim Görevlisi Münür Saygın'ın yardımcısı idi. Benim de çok sevdiğim bir dostumdu. Şimdi bu değerli dostu, kendi tarifesi ile şiir yazan AYDIN İNSANI sevgiyle yadediyoruz. Her gün ona göndermeler, oğlu GÜNEŞ'e başarı dilekleri gönderiyoruz.
İbrahim Bolçelik ile ben ve Münür Saygın unutulmaz fikri tartışmalar yaptık. Münür Saygın ve İbrahim Bolçelik entelektüel düzeyde aydın insanlar oldukları, Öğretim Görevlisi olarak çalıştıkları için konuşmalarımız, tartışmalarımız akademik düzeyde olurdu. İbrahim Bolçelik zaman zaman konuşmalara yazdığı yeni şiirleri okumakla renk katıyordu. Kendine özgü şiir yazma tekniği vardı. Şair olduğunu söylemezdi ama şairane konuşmalar yapardı. Fakat her şeyden önce saygılı bir insandı. Bürodan içeri girerken, dışarı çıkarken Münür Saygın'ın elini sıkmadan gitmezdi.
Anadolu insanı kendine özgü doğal bir hürmetkârlığı vardır ya İbrahim Bolçelik bu hürmetkarlığı okumuş, hani derler ya mürekkep yalamış bir insanın olgunluğu içinde, bizi mahçup eder, giderdi.
İbrahim Bolçelik kültürlü bir insandı. Aydın olmanın sorumluluğunu taşırdı. Akıllıca sorularla konuşmaları yönlendirmeye çalışırdı ve bunu sezdirmeden yapardı. Onun zeki bir insan olduğunu söylemek istiyorum. Fakat Münür Saygın'ın dediği gibi, her şeyden önce saygılı, vefalı bir dost çizgisi vardı. Fikir ve düşüncelerini tartışmaya açık tutardı.
Bolçelik, Kırklareli'ni seven bir şairdi. Eşinin Alpullu'da görev yapması nedeniyle Babaeski'de oturuyordu, Kırklareli'ne gidip geliyordu. Ama bu gidip gelmelerden yakınmıyordu. Münür Saygın ile kardeş gibiydiler. Şimdi onun bürodaki yeri boş duruyor. Hayat boşluğu kabul etmez. Münür Saygın akıllıca bir düzenleme ile önemli çalışmalarını onun masasına geçerek sürdürüyor. Bu değerli dost ile ilgili bu yazımı onun Kırklareli'nden ayrılırken yazdığı "HOŞÇAKAL KIRKLARELİ" adlı şiiri ile bitirmek istiyorum:
"Açlığımda tokluğumda
Hoyrat bekârlığımda
Sakin ve huzurlu yuvam
Eşim ve Oğlumla
Ne günlerini yaşadım
Karlı, Güneşli
Hoşça kal
Hoşça kal 20 yıllık yârim
Kırklareli."
Güle güle İbrahim Bolçelik güle güle. Gideli epey zaman oldu. Ama ben ve Münür Saygın seni dün ayrılmış gibi kabul ediyoruz.