Sevgili Okuyucularim,
Sizlerle sohbetimize ara vermek mecburiyetinde kaldim BIR MÜDDET.
O kadar yorgunum ki…
Katildigimiz sosyal olaylar ve bagda bilfiil çalismak artik nüfus kâgidi eskimeye baslayan beni fiziki ve manevi olarak yordu.
Üstüne üstlük esim düstü ve kolu dört yerden kirildi.
Åzimdilerde Istanbul'dayim ve bir es olarak olmam gereken yerdeyim. Söylemeden edemeyecegim verilmis sadakamiz vardi ki… Bu kadarla atlattik, bir plaka salyangoz gibi 13 çivi 24 dikislik bir ameliyat tabi yüzde elli riskle ameliyat olursa pek kolay degil…
YINE DE TEÅzEKKÜRLER TANRIMA
Åzimdiye kadar benim kösemde yazi dizilerimden biri olan "bizim için ölenlerin" yazi dizisi vardi. Ölen sehitlerimizin aile ziyaretleri yapilacak ve onlarin unutulmadigini animsatmak degil ama onlarin ailelerine onlara sükran borcumuz var amma onlarin korudugu bizler de sizlerin yanindayiz demek dilegimi yerine getirmek gerektigini düsündügümüzü önadim ailesinin bir bireyi olarak söylemek istiyordum.
Bir aile ile görüsüp iki sehidimizin köylerindeki faaliyetlere katildim ve kendimce sizler yoksaniz biz buradayiz demek istedim.
Çalisanlara destek verdim. Sonuçta iki köyümüzdeki gelismeler orada çalisanlara merhaba dedigim için onur duydugumu söyleyecegim. Harcadigim zaman ve masrafa da helal olsun. Anlayabilen anlar. Mühim olan insanlara bir isik yakmak. Tek sey kaliyor. O da ben degil biz olarak düsünmek olgusunu onlara anlatmak.
Trakya yabancilari kabul emekte zorlaniyor demek lazim amma insanlari kucaklamayi beraber çalismayi da ögrenmeleri gerekecek…
Ben proje fikirlerimi ortaya koyup Japonlar gibi sahada çalismayi ögrendim. Onlari isteyen istedigi gibi kullanabilir Japonlarin basarisindaki en büyük etken de sahada çalisanlar ve çalismalarindan onur duyuyor olmalari.
Mezarliklarimizda bizler için ölenlerin isim listesinin olacagi bir organizasyonun yapilmis olmasi gerekiyor insan beyinleri unutmaya mahkûm onlara bazi seyleri hatirlatmak için gözlerinin önüne koymak gerek. Hangi köye gitsem ilk baktigim sey mezarliklar temiz mi? Geçmisini bilmeyenin gelecegi olmaz atalarina ailelerine ölenlerine sahip çikmayanlarin da sonlari olmaz diye düsünüyorum.
Pek fazla bilgim olmasa da mahalli idareler be belediyelere çok is düsüyor böyle bir organizasyon için. Neyse artik sehit aileleri ve gazilerimiz için dernekler var. Resmi kuruluslar her seyi yapamiyorlar.
Kavakdere'de bir bayrak görüyorum. Bir sehit de var zaman zaman orada durup duami yapar geçerim. Kendimce sehidime tesekkür ediyorum.
Veya ise baslamadan mezarlik yanindan geçersem. Durup sizler olmasaydiniz buralar olmazdi deyip yine duami eder ve geçerim.
Müdürlerim yetkililerim lütfen bu sesi duyun bizler için ölenleri mezarlik girisinde selamlayabilelelim. Isim listelerini koyacak siradan bir mermer bile olsa olur.
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol