KÜÇÜK KONUK OLARAK

Üç gülün
Gölgesinde büyüdügüm,
Yasama gücünü veren toprak anayla
"bes tas"la vurdum sevgi kirani
Yedi turla
Dolastin bu evreni
Tanri'dan
Aldigim "yüz suyu" ile
On iki hizmete uzattim ellerimi
Bahçemden
Ondört beyaz gül kopardilar
Canimdan
Can aldilar
Teselliyi
On yedi gülde, umuda bagladigim
Kendi bahçemde
Hep gül dibinde agladim.
Kirk gülün var dört kitayi saran
Gaiplerdir onlara sevdalanan
Canim kurban
Beni Hak ve halk ile bulusturana
Sükür
Dogrularin yücesinde olan inancima
"gül deste" elimde
"gülbank" dilimde
Dokunmayin Ermis de
kalsin gülün bahçesinde.
Mustafa ERMIS
"Uzun Yol"


GÜLÜN AYNASINDAN

Sen gelince,
Günes dogar, günes batar.
Sen gidince,
Umutta gelir mi seninle?
Merak etme gülüm,
Zira ben sevda yüklüyüm.
Hasretle, umut arkadas oldu özümle,
Ne bir eksik,
Ne bir fazla,
Bir gerçek var ki
Bakinca gülün aynasindan,
Nehirler üzerinden akiyor zaman.
Ancak mutlu olurum,
Çileli hayatim son buldugu an.
Hâlâ içimden akip gelir,
Siirler dizip, sarkilar söylemek.
Çok mu zor, seviyorum demek,
Abdal Ermis'i seviyorum demek.
Mustafa ERMIS
"Uzun Yol"
mustafaermis@gazetetrakya.com