Kahvehaneyi sabah ezaniyla açtiklarini ve geç saatlere kadar köy halkina hizmet sunduklarini belirten Yasa, söyle devam etti: "Esim vefat ettikten sonra is basa düstü. 7 yildir da kizimla köy kahvehanesini isletiyoruz. Geçimizi saglayacak baska bir isimiz olmadigindan bu isi yapmaya mecburuz. Kahvehaneden ekmegimizi çikartiyoruz. Esim 3 yil bu isi yaptiktan sonra vefat etti. Esimin baslattigi mücadeleyi sürdürüyoruz. Gündüzleri genellikle ben çalisiyorum, kizim da geceleri çalisiyor. Bazen de ben ocakta duruyorum, kizim da garsonluk yapiyor"
Annesiyle beraber kahvehanede çalisan Fetanet Yasa da, bir kadinin kahvehane isletmecigi yapmasinin zor bir sey oldugunu söyledi.
Erkeklerin arasinda bir kadin olarak hizmet etmekten zaman zaman sikildigini ifade eden Yasa, sunlari kaydetti: "Köy gibi bir yerde bu isi yapmak daha da zor. Ekmek teknesi oldugundan bu isi yapmaya mecburuz. Genellikle gece çok yogun oluyor. Esimden ayrildigim ve çocugumun egitimi saglayabilmek için çalismak zorundayim. Hiçbir sorunda yasamiyorum. Köy halki artik bizi taniyor ve ablalari gibi görüyor.
Köy ortami oldugu için kadinlarimiz kahvehaneye gelmiyor. Ben kadinlarimizin da kahveye gelmesini istiyorum. Erkekler geldigi için onlara hizmet ediyoruz. Bu isi severek içimden gelerek yapiyorum. Bir kadinin bu iste çalismasi zor bir sey. Yurt disindan tur otobüsleri de köyümüze gelerek çay içiyorlar.
Bu nedenle oldukça popüleriz. Diger kahvehaneciler bazen onlarin müsterilerini de kahvemize çektigimiz için kiziyorlar. Ama kadinin oldugu her yer farklidir. Özellikle temizlik bakimindan. Onlarda temizliklerini yapiyorlar ama hiç bir zaman bir kadinin yaptigi gibi olmuyor. Kahvehanemizin her yeri tertemiz ve düzenli. Her sabah bardaklari çamasir suyla yikamadan servise baslamam."
Kahvehane müsterilerinden Abit Åzik (86) ise 7 yildir anne ve kizinin yapmis oldugu çayi begenerek içtiklerini bildirdi.
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol