05.08.2015 günü Kırklareli Çarşamba pazarındaki kahvede hayvancılık yapan köylü arkadaşlarla hayvancılığı konuştuk. KAVAKDERE’Lİ KÖYLÜ ARKADAŞ:
"Koyun bakıyorum. Ne kuzu ne koyun para yapıyor. Yem pahalı, malum bakımı zor. Arkamızdan destekleyen yok. Kuzular elimde kaldı. Malı yetiştirdim alan yok. Canlı hayvan pazarı Kırklareli’de neden kurulmuyor? Edirne'nin ilçesi Havsa'da canlı hayvan pazarı Cumartesi günleri çok güzel çalışıyor.
Çorlu'da Cuma günleri canlı hayvan pazarı vardı. Eskiden Kırklareli’de Çarşamba günleri canlı hayvan pazarı vardı neden kaldırıldı?" dedi.
Edirne'de canlı hayvan pazarı varmış… Bizde de olsun. Hayvancılık yaşasın. Büyük hayvan çiftliklerinin kurulmasına büyük destek verildi. Avrupa’da modern büyük hayvan çiftlikleri var. Sanayileşen Avrupa ülkeleri tarım ve hayvancılığa da gereken desteği yapıyormuş.
Türkiye tarım ve hayvancılık ülkesiydi. Cumhuriyet döneminde temel sanayi fabrikaları kurulmaya başlandı. Şimdi bu fabrikalar özelleştirilerek satıldı. Alpullu şeker fabrikası iki yıldır çalışmıyor. Devletin şeker fabrikalarını özelleştirme kapsamına aldığını duyuyoruz.
Eskiden yer gök pancardı. Kırklareli garından Alpullu’ya giden pancar vagonlarını anımsıyorum. Yaşım 71 eski günlerin coşkusunu özleyenlerdenim. Hayvancılık yapanlar pancar küspesini vagonlardan alıp evlerine götürürlerdi. Karakaş mahallesi çocukları o günleri hala hatırlıyor. Her evde bir inek vardı. Sığırlar her gün meraya götürülürdü. Yündolan köyünden hayvancılık yapan arkadaş da sohbete katılıp söyleşiye renk kattı.
YÜNDOLAN’LI ARKADAŞ: “Biz tiftik yün birliğini kurduk. Şimdi ne yün ne de tiftik para yapıyor. Kızılcıkderede’de Damızlık Koç Birliği’ni kurduk. O da kapandı. Oraya ahırlar yapıldı. Şimdi o ahırlar boş kaldı.
Koyunculukta iyi çalışırsan, malını pazarlayabilirsen ayakta kalırsın. Yinede Allahıma şükür. Hayvan hastalıklarına karşı düzenli aşılama yaptırmalısın. Bir oğlum veteriner, bir oğlum da ziraat mühendisidir. İki de kızım var. Canlı hayvan pazarı için müracaat ettik. Ben Koyuncular Birlik Başkanı’yla konuştum. Tiftik yün yerine canlı hayvan pazarı yapalım. Bu yer eski hayvan pazarının üstündedir. Şimdi yapak ve yün alan yok. Eskiden vardı.
Kırklareli Ziraat Bankası kanalıyla beş cins Amerikan ineği satın aldım. Onlara çok iyi baktım Allahıma şükür." Hayvancılık olmadan bu Türkiye ne olur, çok çalışıyoruz.
Hayvanın otunu, yemini çıkarmadın mı hayvancılık olmaz." dedi. Köylünün dertleri bitmez. Hayat gamdır, kederdir. Yoksulun çilesi bitmez. Bu dünyada mutluluk güzel bir hülyadır. Gençlere iş, ekmek sevgi gerek. İstihdam sağlayan, halkını seven gönüllere selam olsun. Emekliler hatıralarıyla yaşıyorlar.
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol