Bir okuyucum; geçen hafta Çanakkale üzerine yazdigim yazida "ÇANAKKALE'YI MASALLAÅzTIRMADAN KAÇINMAK GEREKIR" sözümün üzerine "ÇANAKKALE'YI KIMLER ANLATIRSA DOÄzRU OLUR" diye soruyor. Onu biraz açmami istiyor.
Çanakkale'yi, Çanakkale'de savasanlarla, Çanakkale Savasi'ni izlemeye giden yazarlar, sairler, gazeteciler anlatmislardir. Ben yazimda savasanlarin anlattiklari Çanakkale üzerinde durmustum. Savasanlarin anlattiklari Çanakkale'nin gerçek oldugunu, dogrudan bir bilgi oldugunu söylemistim. Fakat Çanakkale Savasi'ni görüp yazanlar da vardir. Onlarin da GÖRSEL BILGILERI'ni dikkate almak gerekir diye düsünüyorum.
Amerikali gazeteciler derler ki, "GAZETECILIK TARIH BILIMININ HAMMADDESIDIR." "Zaten gazeteler de tarihin müsveddesi" olarak kabul ediliyor. "Bunu düsünen Osmanli hükümetinin Harbiye Bakani Enver Pasa, Çanakkale'nin basinda yer almasi için gazetecilere, yazarlara, sairlere, sinemacilara çagri yaparak, oraya gitmek isteyenlerin basvuruda bulunmalarini istemistir. Bu bilgi Murat Çulcu'nun "Ikdam (Gayret ve sebatli çalisma) Gazetesi'nde ÇANAKKALE CEPHESI" adli kitabinda ki bu kitap iki cilttir, gerekse Erol Köroglu'nun "TÜRK EDEBIYATI ve BIRINCI DÜNYA SAVAÅzI" adli kitabinda bu bilgiler vardir. Murat Çulcu, "Harbiye Bakani ve Baskumandan Vekili Enver Pasa, Gelibolu'daki kara savaslarinin ilk asamasindan sonra yasananlara tarih önünde taniklik edilmesi için, aydinlardan (yani gazeteci, yazar ve sairlerden) olusan bir heyeti, Osmanli Ordusunun misafiri olarak Çanakkale cephesine göndermistim. Aralarinda sairlerin, edebiyatçilarin, yazar, sinemaci, ressam ve heykeltraslarin yer aldigi bu heyet mensuplarina askeri elbiseler giydirilerek, Anadolu'dan Çanakkale'ye sevk edilen birlikler içinde birer asker gibi Gelibolu'ya, ates hattina gönderilmislerdir. Bu heyetteki yazarlarin kaleme aldiklari, taniklik ve gözlemler kahramanlik edebiyatimizin seçkin örneklerini meydana getirmistim. Onlarin görüp yazdiklari zamanin gazetelerinde, kitaplarinda ve diger basin organlarinda yer almistir. Murat Çulcu'nun 1700-1800 sayfalik kitabi iç ve dis basin organlarinda Çanakkale üzerine çikan haber ve yazilardan olusmus, bir nevi "ÇANAKKALE GÜNLÜÄzÜ" vasfini kazanmistir.
Çanakkale'ye gitmek isteyip basvuruda bulunan gazeteci, edebiyatçi, yazar ve sairlerin sayisi 30-40 kisiyi bulmus iken bunlardan yaridan fazlasi sonrada Çanakkale'ye gitmekten vazgeçmemislerdir. Gidenler içinde ise Mehmet Akif de vardir. Erol Köroglu'nun kitabinda yazdigina göre bunlarin Çanakkale Savaslarini basin organlarinda anlatmalari propaganda niteligindedir. Bu heyet mensuplari ve baskalari 1918 Mondros anlasmasindan sonra Çanakkale ve diger cephelerdeki savaslar üzerine 228 kitap yazmislardir. Bu sayinin içinde 4 yillik Birinci Dünya Savasi'na ait olanlar 18'i roman, 19'u kisa roman ve öykü ve öykü olmak üzere 36-40 dolayindadir."Kültür ve Turizm Bakanliginin "TÜRKIYE'NIN KITAP OKUMA HARITASI"na göre Trakyalilar daha çok tarih kitabi okuduklarina göre bu kitaplari da okuyanlar olmustur.
Söz konusu ettigim bu iki kitabi tarih sevenlerin, ÇANAKKALE GERÇEÄzI'ni ögrenmek isteyenlerin mutlaka okumalarini tavsiye ederim. Sözü mü Namik Kemal'in bir beyiti ile bitiriyorum.
"Ecdatimizin heybeti / Ma'ruf-u (taninmis) cihandir
Fitrat (yaratilis) degisir sanma / Bu kan yine o kandir."
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol