ÖZLÜ SÖZLER DESTANI

Dinle atasözün temiz kalp ile
Gönülden gönüle bir yol var derler..
Geçer her zorluk arif akil ile
Keskin sirke kabina zarar DERLER..
Senin olmayana uzatma elin
Rüzgarla savrulur bosa emegin
Göllerde yüzen o saskin ördegin
Düzü koyup tersine yüzer DERLER..
Aldanma dünyanin yalan varina
Bu günün isini koyma yarina
Düsmeyesin yâr'in ahu zarina
Ocak yikildigi gün tozar DERLER..
Bu dünyada çokdur bosa gezenler
Bir olurmu bilenle bilmeyenler
Evvelden adettir dagdan gelenler
Bagda oturanlari kovar DERLER..
Cahil elinde oyuncak alime
Ben ben türküsü söyleyen zalime
Kendi yurdunda perisan halime
Varsil yer fakir ona bakar DERLER..
Bilmedigin yola girme sen eyy dil
Edepsize düsse - bellidir kâmil
Kendinden baskasin begenmez cahil
Hep kendi çalar kendi oynar DERLER..
Bazen kör ölür badem gözlü olur
Kuzguna yavrusu sahince durur
Kazan yuvarlanip kapagin bulur
Ne ekersen onu biçersin DERLER..
Çagdas insan yarina durmaz yürür
Gönlüm severse gözüm güzel görür
Çamurla günes sivanmaz görünür
Sivri demir çuvalda durmaz DERLER..
Incinsen de incitme gir özüne
Kulak verin kâmillerin sözüne
Her gülen dost mu sanirsin yüzüne
Dogru söz insana batiyor DERLER..
Bu dogru sözleri almayanlara
Kendinde kusuru bulmayanlara
Sözünün belgesi olmayanlara
Bir dipsiz kile-bir bos ambar DERLER..
Atasözü nedir sordumsa kime
Kendini bilmeze sirrini deme
Kül kömür ye namert ekmegin yeme
Gün olur da basina kakar DERLER..
ERMIS nasihat atalardan böyle
Sözleri edebi heceyle söyle
Önce insan diyen (e) ömür verile
Gün dogmadan neler dogarmis DERLER... 10 Kasim 2006
Mustafa ERMIS
(abdal ermis)
mustafaermis@gazetetrakya.com