Tarihimizde köy ve köylü hakkinda bilgiler 1910’lu yillarda söz konusu olmustur. Ancak o yillarda köyün adini ananlar, köyü yazanlar köy kökenli aydinlar degildiler. Bugdayin agaçta yetistigini sanan aydinlardi. O dönemin sairleri “Uzakta bir köy var/ Gitmesek de görmesek de/ O köy bizim köyümüzdür” derlerdi. Fakat ne zaman ki köylerde okullar, ögretmenler görülmeye basladi, köy çocuklari, Köy Enstitülerinde köyün sarkilarini, köyün türkülerini söylemeye, köyün bilgilerini yazip anlatmaya basladilar, Türkiye köylerini o zaman ögrendi. Köylü kökenli yazarlar, köylü kökenli sairler köylerini anlattilar. Benim bile yazmaya basladigim o ilk yillarda konularimin basinda köyler ve köylüler geliyordu. Mesela ben bugün KIRKLARELI KÜLTÜR SANAT ve EDEBIYATÇILAR DERNEÄzI (KIRKSEDER) de köy kökenli sair, GÜNER GÜRKAS’da bunu görüyorum.
Güner Gürkas, Kirklareli’nin merkez köylerinden, eski adi POLOS olan, YOÄzUNTAS köyünden, ünlü bir ailenin insanidir. Evlilik dolayisiyle Kirklareli’ne gelmistir. Is ve ticaret adami Serafettin Gürkas ile evlidir. Burada ticaret, Amerikan üniversitelerinde ögretim üyeligi yapan çocuklari ve gelinleri vardir. Ev hanimi olmasina ragmen kültür ve sanat alaninda üretken, kendini yetistirmis bir kimsedir. Kirklarin Sesi Sairler Grubu içinde isim yapmis, bugün Kirklareli’nin yerel gazetelerinden ÖNADIM’in yazarlari arasina girmistir. Bir süreden beri bu gazetede köyünü, çocukluk anilarini, Kirklareli’nin geçmisini anlatmakta, arastirmacilara önemli ipuçlari vermektedir. Örnegin, 16 Ocak 2009 tarihli ÖNADIM Gazetesinde çikan “KAYBOLAN DEÄzERLER” baslikli yazisi Yoguntas gibi tarihi bir köyün geçmisini anlatan nefis bir Ani Yazisi olarak ilgimi çekmistir. Mesela “MAVI BONCUKLU TIRTIL” yazisi da ani yazisi ama bir tren yolculugunu, Kirklareli Istasyon çevresini, Mandra Kasabasindaki At Kosularini, kendilerinin kosu ati beslediklerini, köylerin Gül Bahçelerini anlatiyor ki bu yazilarin içinde Kirklareli’nde halkin gelenek ve göreneklerini tespit etmek mümkün olmaktadir.
Sair Güner Gürkas yazilarinda Kirklareli’nin geçmisini de ele almakta, Tarihi Mekanlarin, Tarihi Doku’nun giderek kaybolmasindan yakinmaktadir. Bu vesileyle Güner Gürkas’in sairligine, dogdugu Polos (Yoguntas) Köyü’nün tarihine de biraz deginmek isterim.
Güner Gürkas siir yazma yetenegi ile yola çikmistir. Zaman içersinde siir konularini çesitlendirmis, siir teknigini gelistirmis, Siir Dinletileri’nde yazdiklarini seslendirme imkanini bulmustur. Henüz siirlerini kitaplastirmis degildir ama birgün siirlerini bir kitapta toplayacagini tahmin ederim. Güner Gürkas gibi Yoguntas’tan baska sairler de, aydinlar da yetismistir. Ankara’da yasayan Recep Bulut Yoguntas kökenli ünlü bir sairdir. 8-10 dolayinda kitabi vardir. Yani sunu demek istiyorum Güner Gürkas’in köyü (ki eskiden burasi Bucak Merkezi idi. Ünlü sair ve arastirmaci yazar Vahit Lütfü Salci, ünlü futbolcu Baba Tahsin burada görev yapmislar, Korgeneral Faruk Güventürk ilk kitabini burada yazmistir) kültür ortami olan bir yerdir. Bu nedenle Güner Gürkas’in Yoguntas’tan yetismesi bir tesadüf degildir. Sözgelimi Güner Gürkas’in ailesinde okumus insanlar vardir. Ünlü bir aileden gelmektedir.
Rahmetli Ismet Inönü Türkiye’de demokrasinin yerlesmesini memleket meselelerinin köy kahvelerinde konusulmaya baslanmasi sartina bagli gördügünü söylerdi. Köy Enstitülerinin kurucusu Ismail Hakki Tonguç ise Türkiye’nin canlanmasini egitimde gördügünü yazmistir. Ben mütevazi düsüncemle Türk köyünün uyanisini Güner Gürkas gibi köyden sair ve yazarlarin yetismesinde görüyorum. Köyler, köylüler köyden yetisen sair, yazar, sanatçi ve diger okumus insanlarin agzinda dile geleceklerdir. Onlari anlatacak baska kimseler yoktur. Güner Gürkas’a yürüdügü yolun kendisini yarinlara tasiyacagini söylemek istiyorum.
nazifkaracam@gazetetrakya.com
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol