ŞİİRLERİN DİLİ

Şiirdeki duygularımı yazdığım yıllar 1970 li yıllar, Tarımla uğraşan annelerimiz bizleri dünyaya getirirken şimdiki gibi en teknik sağlık kuruluşlarının aksine, tarlada çapa çapalarken yada orak biçerken bir iki sancıdan sonra dünya ile barıştırdıkları zamanlarda yazdığım duygular.
Çiftçilikte emek gücüne azami olarak ihtiyaç duyulduğu yıllar, doğum da dahil olmak üzere ufak tefek sağlık sorunları nedeniyle tarladaki emek gücünün azaltılması hiç düşünülmüyordu bile. Bu nedenle genel olarak çiftçi kadınlarımız doğumlarını çalışırken ebelik yapabilecek komşu kadınları desteği ile gerçekleştiriyorlardı. Bu nedenledir ki o yıllarda bebek ölüm oranlarının yüksekliği dikkat çekiyordu.
Şiirimizde de böyle cefakar ve fedakar bir annenin yaşam hikayesini dilim döndüğünce paylaşmaya çalıştım. Ancak fedakarlığın sonunda maalesef annemizin hüznü ile duygularımız sonlanıyor.
ANA
Soğuk bir kış günü..
Yayladayım dostlarımın yanında.,
Bir ana çocuğunu besliyordu,
Karların buzların altında.,
Ana dedim,üşüyorsun,
Yavrum için,milletim için dedi.
Ana dedim çok yoruluyorsun,
Vatan için milletim için dedi,

Yüzü çatlamış,elleri morarmış,
Aniden kendinden geçmiş,
Yanındaydım irkildim,
Sorunca yerin dibine girdim.

Ana dedim bu ne hal?
Yavrum için milletim için dedi,
Ana dedim öleceksin,
Gençlik için canda helal dedi.

Beş on kişinin varlığında,
Uzun bir sandık baş üstü kollarında,
Ağır,vakar yürüyüş dallarında,
Gidenlere merakımdan sordum.

Kardaşlar dedim bu nedir.?
Yeni doğan melektir dediler.
İçim sızlayarak yoksa dedim o mu.?
Başı sağ olsun halkın gençliğin dediler.
Sevgiyle kalın, hoşça kalın.
Alâeddin İKİCAN
İLESAM İl Temsilcisi
e - posta :  alaeddinikican@gmail.com