Siir

YIÄzIT KIZSIN
Bosa sevmemisim seni.
Yigit kizsin.....
Aklima geldigin zaman, kirmizi oluyorum.
Adini seslenince,
Dilimden, damagimdan tadin gitmiyor.
O siyah gözlerini görüyorum.
Bakislarindan, halâ yildizlar dökülüyor.
Günes doguslu gülüsün, beni yasatiyor.
Aklima geldigin zaman,
Hayat yeniden baslayip, sevdalara saliyor.
Baharlarimi alip,
Yeniden ummanlarinda yikiliyorsun.
Beynimde zamanli zamansiz,
Kirmizi güller gibi açiyorsun.
Ayriligin, gün batimina benziyor,
Gurup olup uzaklasiyor,
Yakamozlarla geri dönüyorsun.
Göz yaslarim gülüyor, görüyor musun?
Yari yolda kalan sevdam,
Hiç benzerin olmayacak.
Sevdamiz kabirlere bile sigmayacak.

DÖRT UNSUR
Öyle bir hos canansin ki.
Sen gönlümün yardimcisi,
Canimin cananiymissin meger.
Gönül evimin tahtina oturmus,
Benim sultanim oldugunu anladim.
Dört unsurun mimarisin.
Bazen ates olup askina yakiyorsun.
Mutluluk suyu içirip, serinletiyorsun.
Saadet rüzgariyla yasatiyorsun.
Sonuçta topraktan geldigimi, anlatiyorsun.
Dört unsur'un donunu giyip,
Insan suretinde tecelli eyliyorsun.
Ey Cananim güzellikler veren sensin.
(Ermis) kuluna, medet eyleyip,
Ondan lütuflarini, keremini esirgemeyensin

GÖNÜL YOLU
Gaip çiçekleri ararken,
Görülmeyen alemlere gönlüm daldi.
El açip yalvarirken,
Gece gökyüzü nurlar içinde kaldi.
Tüm yildizlarla, göz göze sevisirken,
Yildizlarin en büyügü yanip sönüyor,
Gel diye isaretle, yanina çagiriyordu.
Bir anda karsisindaydim.
Doyulmayan güzelligini, ruhum seyrediyordu.
Solumdan bir ses,
"Hos geldiniz, bu yildiza secde ediniz." diyordu.
O yildiza secde ettigim zaman, küçültüldü ve bir sirrin mühürü oldu.
Mühür olan ve hâlâ parlayan yildizla,
Alnimi, sirtimi ve tepemi mühürlediler.
Ruhumu ve bedenimi orada temizlediler.
Güle güle deyip, dünyaya saldilar.
(Ermis) abdalini böyle bir nasiple,
Sereflendirip, sevgi pazarini açtilar.
Mustafa Ermis (Abdal Ermis)
mustafaermis@gazetetrakya.com