Ocak ayi benim dostlarimdan birçogunun hayata veda ettigi aydir. 10 Ocak 1986 da Büyük Devrim Konseyi Üyesi, "Kemal Atatürk ve Din" kitabinin yazari Ercüment Demirer ölmüstü. Ercüment Demirer gazetelerde yazilar yazan, Atatürkçü bir din adami idi. Atatürk Enstitüsü üyesi idi. Birçok defa Kirklareli'ne gelip, köylerde ve sehir merkezinde konferanslar vermistir. Rahmetli Doç. Dr. Bahriye Üçok'un da yakin dostlarindandi. Benim çok yakin dostlarimdan biriydi. Kirklareli'ne gelmedigi zamanlar mektuplasiyorduk. Mektuplarinin her biri belge niteligindedirler. Onlari "BIR DIN ADAMININ MEKTUPLARI" adli bir kitabimda toplamaya çalisiyorum. Onu saygiyla aniyorum.
Prof. Dr. Tarik Zafer Tunaya öleli 19 yil oldu. 1970'li yillarda Kirklareli Halkevi ve Devrim Ocaklari ile birlikte onu Kirklareli'nde konferans vermeye çagirmistik. Konferans için Kirklareli'ne sair Behçet Kemal Çaglar ve Devrim Ocaklari Genel sekreteri Doç. Dr. Alp Kuran ile gelmisti. Behçet Kemal Çaglar bizim Ikinci Dönem Halkevleri kurucularindan ve Genel Baskanlarindan idi. Bu vesileyle tanisiyorduk. Tarik Zafer Tunaya konferansini Belediye Salonunda vermisti. Büyük bir kalabalik dinleyici kitlesi vardi. O konferans verirken Behçet Kemal Çaglar da ayaküstü su KIRKLARELI siirin yazip bana vermisti:
"Ne bosuna yermeli, ne bosuna övmeli,
Atatürkçülük Nedir? Anlayarak sevmeli,
Arka girmis su gibi disiplinli ülkümüz,
Ne batagi severiz, ne köpürmüs eli,
"Ordular Hedefiniz Akdenizdir" diye
Bati'yi gösteriyor Baskumandanin eli,
Türk olan, insan olan bu ögüdü anlayarak,
Gönlüyle, kafasiyla her zaman dinlemeli,
Ne saklayip duracagiz, ne de,
Yikacagiz Atatürk'ün attigi temeli,
O temelin üstüne yeni katlar çikarak,
Yapacagiz iyiyi, yeniyi, güzeli,
KIRKLAR, Yediler, artik masallarda kaldi,
Gerçek devrimcilerin yurdudur KIRKLARELI.
Sonra bu siiri ben 1969 yilinda yazdigim "ATATÜRK KIRKLARELI'NDE" kitabimin son sayfasina koymustum. Okuyanlar bilirler ki Prof. Dr. Tarik Zafer Tunaya, Atatürk'ü iyi anlamis, iyi anlatmis bir bilim adamiydi. Yeni kusaklarin onu okumasinda sayisiz yarar vardir. Onu, Behçet Kemal Çaglar'i ve Alp Kuran'i rahmetle aniyorum.
Dostlarim arasinda Prof. Dr. Muammer Aksoy'un ayri bir yeri vardir. 1960 ve 1970 yillari sonuna kadar yaklasik onunla on yil Halkevleri Genel Merkezinde beraber olduk. O yillarda kendisi Türk Hukuk Kurumu Baskani, Halkevleri üyesi idi ve Cumhuriyet Gazetesinde makaleler yaziyordu. Onunla en son 1974 kurultayinda, Ankara, Türk-Is salonunda beraber olduk. Bu kurultay olayli geçmisti. Tabii Senatör Ahmet Yildiz kendilerine göre Devrimci Kadrosu ile Halkevlerinin yönetimine talipti. Ben o sira Halkevleri Genel Denetleme Kurulu Baskani idim. Bizim kadro, Tabii Senatör Kadri Kaplan, Suphi Karaman ve ülkenin eski taninmis Halkevcileri, Türkiye'nin Atatürkçü yazar ve bilim adamlari ile on yildan beri Halkevlerini yönetiyordu. O sira ülke genelinde 250'ye yakin Halkevi ve Halkodasi vardi. Olayli bir kurultay yaptik. Baslarinda egitim sefligini yaptigi söylenen bir Köy Enstitülünün bulundugu isçi grubu ile Seydisehir'den gelerek, kurultayi basmislar, Karsilikli itisip kakismalar olmus sandalyeler havada uçusmustu. Bu arbede sirasinda ben, Muammer Aksoy ve Tabii Senatör, Halkevleri Genel Baskani Kadri Kaplan bir masanin altina sinerek uçan sandalyalerden kendimizi korumustuk. O kurultayda ben seçilmistim ama ekibimiz seçimi kaybetmisti. Ahmet Yildiz Genel Baskan olmustu. Bizim kadro da Halkevlerinden çekilmisti. O olaydan sonra rahmetli Muammer Aksoy'u görmedim. Haberlesmedik de. 31 Ocak 1990 yilinda bu güzel insan, bu Atatürkçü bilim adami öldürüldü. Niye öldürüldü, kim öldürdü, bilmiyoruz. Onu da derin saygi ile aniyorum.
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol