TOPLUMSAL DÜsÜNCE YARBAY HÜSEYiN AVNi-REsAT BEY ve MUSTAFA KEMAL ATATÜRK IV

Daha sonra, Kolordu Komutani Esat Pasa'nin izniyle, 27. Alay'dan geri kalan birlikleride emrine alan Tümen Komutani Mustafa Kemal, karsi saldiriya geçmek üzere, 57. Alay'a su emri verdi.
"Ben size taarruz emretmiyorum, ölmeyi emrediyorum. Biz ölünceye kadar geçecek zaman zarfinda, yerinize baska kuvvetler ve komutanlar kaim olabilir."
57. Alay'in tamami sehit olmustur. Ruhlari sad olsun. Mustafa Kemal her iki zaman diliminde de karari verendir. Almis oldugu kararlarin isabeti Türkiye Cumhuriyetinin kurulmasini saglayacaktir. Hazin olan anilardan, 57. Alay'in anisi, sancaginin teslim alinmasina karsilik, Türk Ordusu'nun savasi kayip etmemis olmasidir.
Avusturalya-Melbourne Müzesinde 57. Alay Sancagi bir kösede sergilenmektedir. Altindaki büyük bir levhada, söyle yazmaktadir.
"Bu Alay Sancagi Gelibolu Savas Alani'ndan getirilmistir. Ama tutsak edilmemistir. Çünkü Türk Ordusu'nun milli geleneklerine göre, bir alayin sancagi, Alayin sonuncu eri ölmeden teslim edilemez. Bu sancak, sonuncu muhafizininda altinda ölü olarak yattigi bir agacin dalina asili olarak bulunmustur. Kahramanlik timsali olarak karsinizda duran bu Türk Alay Sancagini selamlamadan geçmeyiniz."
30 Agustos 1922 Büyük Zafer Bayrami münasebetiyle, bir kez daha hatirlatmayi görev saydigim bu hatiralar isiginda tüm aziz sehitlerimizin ve Çanakkale Savaslarinda sehit olan aziz sehitlerimiz ile Mustafa Kemal ATATÜRK'ün ruhlari sad olsun. Bu aziz vatan üzerinde oynanacak her türlü oyunun, daima karsisinda olacagiz. Konuya Faruk Nafiz ÇAMLIBEL'e ait "Çanakkale" isimli siir ile son veriyorum. Kaynakçalar Toplumsal Düsünce Dergisi.
ÇANAKKALE
Övün ey Çanakkale, cihan durdukça övün!
Ömründe göstermedin bin düsmana bir gün.
Sen bir büyük milletin savasa girdigin gün,
Basina yüz milletin birden üsüstügü yersin!

Sen savasa girince mizrakla, okla, yayla.
Karsina çikti düsman çelikten bir alayla.
Sen topun donanmayla, tüfegin bataryayla,
Neferin ordularla boy ölçtügü yersin!

Nice tüysüz yigitler yilmadi cenk devinden,
Kostu senin koynundan çikar çikmaz evinden.
Sen onlarin açtigi bayragin alevinden,
Kaç bayragin tutusup yere düstügü yersin!

Topragindan fazladir sende yatan adamlar,
Irmagin kanla çaglar, yagmurun kanla damlar.
O cenkten armagandir sana kizil aksamlar,
Sen silahin inançla son sövüstügü yersin!

Bir destana benziyor senin bugünkü halin.
Okurken duyuyorum sesini ihtilalin.
Övün ey Çanakkale, ki sen Mustafa Kemal'in,
Yüz milletle yüz yüze ilk görüstügü yersin!
Faruk Nafiz ÇAMLIBEL
mustafaermis@gazetetrakya.com