TOPLUMUN SIIRCE GENÇ GÖZLERI

Bireyden yana olani gören gözün, söyleyen dilin, evet diyen yüregin dizilerinden olusan toplumsal siirlerinin kahramanlarinin kimler oldugunu bulmak belki de zordur. Zor diyorum ama buna da siginamam.
Önce bu siirler kime ne anlatir. Bunun üzerinde durmak lazimdir. Toplumsallik tasiyan siirlerin kimlerin hosuna giittigini en iyi sekilde hesaplamak geregi de vardir. Yoksa da, yazdiginiz siirin, dengesi bozulmus, ne yaptigini bilmeyen bir sekilde yansimalarida olabilir. Kisilikli, soylu, dayanikli ve kimlikli, insanin dik durmasini saglayan, aklinca bilinçli ve uyarici siirlerden söz etmek istiyorum. Böylesi siirlerin topluluklari baglayan, yönlendiren, dayanisma ve savunma dürtülerini harekete geçiren yanlari da olmalidir. Yani insan olmanin geregini öne çikaran paylasimci, sevgi, baris, toplum sorunlarini yansitan, iyi belleten vede ölümsüzlüge yürüyen siirleri kalici olucagina düsünüyorum.
Günümüzde, yanibasimizda ki cografyada kanlar su gibi akarken, savasin kirlettigi, tiksindirdigi, insanligindan utanma durumunda kalan kadin ve erkekler ile de masum olarak mermiyi kucaklayip yerde kalan yavrular, yasama mücadelesi veren insanciklar, aile katliamlari, töreler, ilgisizlik kurbanlari, anlayisimizin disina çikmasina ragmen ilgi bekleyenler olarak karsimizda durmaktadir.
Dünya bütününde oldugu gibi bizim ülkemizde de bu olaylari insanliga veya düsünemeyenlere iyisiyle, kötüsüyle en içten vede siyaset güdmeden aktaran sairler ve yazarlar mevcuttur. Bu durum yeterli degildir. Toplumun siirce genç gözleri kalemi eline alip birazda bu konulara egilmelidirler. Müslüman ülkelerin insanlarinin bes kisiden, üçü siir yaziyormus da bunlarin kaçi yukarida degindigim niteliklerde siir yaziyor aceba? Biz zaten sevgiden yana olan insanlariz. Neden hep â?~seviyoruz' siirleri yazariz. Neden açilan yaralarin, nedenini ve yaralarin sarilmasini siirlestiremeyiz. Gerçegin bosluklarinda düs de var. Hep düs mü görecegiz. Düslerle hep kendi kendimizi kandirip duruyoruz. Örnek Adama soruyorsun, nasilsiniz? o da â?~iyiyim' diyor. Halbuki içi kan agliyor. iyi degil. Derdini söyleyemeyen insana yaratan nedenlere bakmaliyiz. "Ah derdini anlatamayan kullar" diye bir tümce bunun en iyi örnegi degilmidir. insan neden her seyini (yardan gayri) paylasamiyor dersiniz.?
Genç sairlerimizin de azinsanamayacak kadar olduklarini biliyorum. siir çabasina çok inandigim sairlere ve bu gençlere yürekten saygilarimi iletiyorum. Bilsen Basaran, Can "Tartisi" adli siirinin bir bölümünde söyle diyor "Uzaklardaydin...
Yenik bir orduydum,
Kurt görmüs kuzu sesiydim dag baslarinda"
Türkiye'mizin gençlerine güvenim tam olur, insanin hazine sandigindan neler neler çikar bilinmez diyorum. Genç siir yazanlari bu vesile ile kösemde bekliyorum. Bir siirimle veda ediyorum hosça kalin...
mustafaermis@gazetetrakya.com