UNUTULAN ŞAİR VE YAZAR SEMİH ERKMEN

21.09.1982 Tarihinde İstanbul'dan şöyle yazıyordu:
"En sıkıntılı bir anımda mektubun, Nisan Yağmurları gibi bir serinlik verdi içime. Çoktandır hasret kaldığım dost yüzünde, dost sözünde, yitirdiğim kişiliğime eriştim, eski Semih oluverdim. Bunu yaşayamayan pek anlamaz: İnsanın en büyük felaketi, yalnızlığıdır. Bunu bütün acılığı ile yaşıyorum. Seviyesiz bir ortamda yapayalnız bir Semih. Beni biraz olsun rahatlattığın için sana teşekkür ederim."
Şair ve tiyatro sanatçısı Semih Erkmen'i yeni kuşaklar, Kırklareli'nde bugün yaşayanlar bilmezler, tanımazlar. Ancak Semih Erkmen iyi bir şair, yetenekli bir sanatçı, güçlü bir yazardı. Atatürk'ün Halkevleri 1950'de kapatıldıklarından sonra Kırklareli'nde tiyatro geleneğini sürdüren, yetenekli gençleri tiyatroya hazırlayan o olmuştur. Mektubunun bir yerinde şöyle der:
"Şiirlerim hakkındaki değerlendirmene teşekkür ederim. Ayrıca müsaade almana gerek yok. Bunu öncelikle sana tanıdım. Bu konuda sana güvenirim. Her türlü kopmalarımızın üstünde gene de bir asgari müşterekimiz vardır, seninle. Aynı yolda birleştiren bir yanımız, aynı yolda birleştiren bir yapımız, aynı yolda bütünleşen bir inancımız vardır, seninle Koca Karaçam. Bunu inkar edemem."
Semih Erkmen, Kırklareli'nin tanınmış, yerli ailelerindendir. Evleri Gürpınar Pasajı arasındaydı. Semih, Devlet Tiyatrolarından ayrılmıştır. İkinci Dönem Halkevciliğin Kırklareli'nde faal elemanlarından biridir. Çok tiyatro oynamıştır. Hayatını muhasebecilik, dernek katipliği yaparak kazanmıştır. Kültürel ve sanatsal etkinliklerde hep önde olmuştur. Diksiyonu, Türkçesi iyi olduğu için, iyi şiir okuyandı. Yalnız alıngan bir mizaca sahipti. Çabuk küsme gibi bir huyu vardı. Yalnız sosyal ve sanatsal çalışmaları ile Kırklareli'nin kültürüne büyük hizmetleri vardır. Hayatta şiirlerini kitaplaştıramamıştır. Onun şiirlerinden 8-10 kadarı benim arşivimde bulunmaktadır. Bir bilgi sahibi olunması için "TOPRAĞIM-İNSANIM YA DA FATİME KIZ" adlı şiirinden bir bölümü aşağıya yazıyorum.

Düşünce kıvrımlarında gölgelenir mor dağlar
Bir toprak büyür
Büyür bir toprak görebildiğince…
Yumuşaktır,
Ama, sıcaktır
Yeşildir, muradım ola
Sarıdır, başakta bereket-bereket
Tarlalar boyu sürdüğüm hayalimdir.

Bir bozlak,
Yakar akşamları, bozkırda,
İniler dağlar, taşlar
İniler sular, aşıklar
Tüm Anadolu iniler,
Yunus'lar, Emrah'lar, Dertli'ler
Karacaoğlan'lar, Köroğlu
Esrik dünyasından tüm uygarlıklara doğru…

Not: Bu şiir iki buçuk sayfa, destansı bir şiirdir.
Semih Erkmen'i rahmetle anıyorum. Bir aralık bu şiiri bütünü ile yayımlarız.