YÖRELERIN TANITILMASINDA SIIR

Yapilmis olan bir siir yarismasinin ardindan, pek çok sairin siirlerinin üzerinde durulup yorumlar yapmak lazimdir. Ancak bu benim isim degildir. Zira bu isin bir uzmani varsa o da edebiyat ögreticileridir. Elleri öpülesi ögretmenlerimin isidir. Bana göre yazilmis vede yarismaya katilmis siirlerin hepsi çok degerleri bünyesinde saklamaktadir. Yani degerli siirleri seçmek isini onlara birakmak geregi dogrudur. Sonuçta bir yarisma ve seçim isidir. Geçtigimiz günlerde yapilmis olan vede 1. si düzenlenen "Siirlerle Kirklareli " konulu siir yarismasina katilmis olan sair Alaaddin Ikican'a ait siiri yayinliyorum.
DIZELERDE KIRKLARELI
Cam kenari puslu, yagmurda Kirklareli,
Bulutlar dolu dolu, gökler daha mavi,
Ferahladi gönlüm, görünce yesilligi,
Basladim anlatmaya, benim can sehrimi.

Kirk kimse ile kuruldu bu belde,
Ölmedi onlar, nöbetteler sehitlikte,
Kahramanca savundular sehri, mertlikle,
Isim verdiler Can Il'im Kirklareli'ye.

Tarih kokan camiler insanla mutludur,
Minaresinden ezan, her yerden duyulur,
Gün batimi seyreylerken eller tutulur,
Kültür zenginligi doludur, sanki bir nur.

Tren istasyonu bize, tarihi sunuyor,
Ancak treni görmek, hayalimde tütüyor,
Insanlarin hepsini ayri hüzün sarar.
Kimi cama dayanmis, kimi sevgi arar.

Yaz aksamlari hostur, istasyon bulvari,
Gençler bakisir, açik olur sevgi yolu,
Tatli bir tebessüm yaniltir sagi solu,
Dost kokan bir taze, vermis size kolunu.

Çiksam Kirklar tepesine, seyrine doymam,
Efkarimdan nara atsam, ses duyuramam,
Kanli sulardan içsem, senden ayrilamam,
Tükenmis olsam, yine ben sana kiyamam.
Yedi ilçende, ayri güzelliklerin var,
Karagöz festivalinde, cosar insanlar,
Çevirmesiz olmuyor bizde panayirlar,
Seni ancak, senle beraber olan anlar.

Diller yadetsin, dupnissayi kesfedeni,
Unutulur mu Babaeski Festivali,
Yasayan tarih sanki, kültür eserleri,
Kelimeler yetersiz sana, Kirklareli.

Nazli gelin gibisin, gam dolu Ergene,
Boz bulanik suyun, bagrin yanik senin de,
Çöl olmus diyorsun, dokunmayin derdime,
Ben öksüzüm artik, herkes baksin kendine.

Longoz ormanlarinin, serin kucaginda,
Rüzgarin ugultusuyla uyandigimda,
Deniz, kuduran karbeyaz dalgalariyla,
Azgin köpükleriyle, saldiriyor bana.

Mahya tepe oturmus, yildiz daglarina,
Ölümsüzlestir beni, kefen olup sar da,
Kayin olsam, çogalsam senin kucaginda,
Cana can katinca mutluyum inan bana.

Mavili gecelerde, baraj kiyisinda,
Kirklar timsali, Seyfioglu tabyasinda,
Günesin günbatimina kavustugunda,
Ben senle yasiyorum, tüm damarlarimda.

Tarih ariyorsun, kanligeçit kazisi,
Kültür arayisi sildi, senin pasini,
Yazmak için kalemler yetmez, destanini,
Kalbime kazidim, senin güzel adini.

Senden ayrilsam, gözüm bakar yollarina,
Gönlüm sendedir, yüregim düsmez darlara,
Dil döküp gönül almayi pek bilmem amma,
Can Kirklareli, sensiz olmak haram bana.
Alaeddin IKICAN / Kirklareli
mustafaermis@gazetetrakya.com