Lozan Mübadilleri Vakfi ve hattâ Dernegi önderliginde Yunanistan'a bir gezi yapildi. Sazimla sözümle ben de aralarindaydim.
1920'li yillarda Türkiye'de yasamakta olan Yunanlar-Rumlar, Yunanistan'a göçmek zorunda kalmislar.
Yunanistan'da yasayan Türkler de ayni biçimle ve yöntemle Türkiye'ye gelmek durumundalar.
Karsilikli degis tokus yapilmis dogal olarak.
Buna "mübadele" denmis.
Bir tür trampa…
Devlet dilinde çokça dillendirilen biçimiyle: "mübadele".
Lozan Mübadilleri Vakfi ve Dernegi de bu insanlari gündeme getirmek, bunlarin haklarini, hukuklarini, dileklerini, özlemlerini, durumlarini gündemde tutmak, sorunlarini çözümlemek, yasananlari unutturmamak, iyi olanlari islemek, olumsuzlari olumluya çevirebilmek, bu insanlarin yüreklerinde yasattiklari vatan özlemini, "memleket" duygusunu, ister istemez olusan bazi sorunlarini öyle veya böyle islemek, olumlulamak, çözümlemek amaçli…
19 Mayis 2011 Persembe sabahina dogru Ipsala sinir kapisindan Yunanistan'a girerek basladi ziyaretlerimiz.
Kralyolu'ndan Dadeagaç ve Sarisaban'a dogru ilerledik. Domaçli, Karacalar (Zarkadya), Barakli, Muratli…
Muratli'da insanlar kahvehanede oturuyor, çisentili havayi kahvehanede kapiçinonun bir benzeri olan yerli frape ve uzo, biraz gibi biseyler atistirarak degerlendiriyorlar.
Yazimin basligi burada atiliyor: "Yunan Halkinin Türk Sevgisi".
Kafile baskanimiz Esat Ergelen'in, yolun baslangicinda söyledigi bir söz vardi, yaklasik: "Yunanistan'a bu amaçla giden insanlar, önce: Åzu yunanlari bir görelim bakalim, ne menem insanlarmis, diyorlar. Görüp tanimaya basladiklarinda, bunlar bayagi da iyi insanlarmis be, Türkleri de çok seviyorlar, diye düsünmeye basliyorlar. Bir iki gün kalip onlarla içli disli olduktan sonra, dönüse gelince sira: Yahu, bu Yunanlar harika insanlar. Bunlarla keske birlikte yasamak mümkün olabilse, diye hayiflanmaya basliyorlar…" gibisinde…
Muratli'da hemen açiga çikti bu duygu ve düsünce.
Dislerini altin kaplama yaptirmis yasli adamin katmerli gülücükler koyvererek, Türkçe söylesmeleri…
Buzuki var kahvede. Italya'da ögrenim görmekte olan delikanlimiz çalmaya gayret ediyor. Rica edip aldim çalmaya basladim. "Üsküdar'a Gideriken"i çalip söylüyorum. Yasli kadin Aglaiya sokuldu yanima. Birlikte "Kadifeden Kesesi"ne girdik. Türkçe biliyor insanlar. Türkçe türküler söylüyorlar. Her biri Yunanistan'da dogma ama ailelerinde uzun zaman, hele bunlarin çocukluk yillarinda seri Türkçe konusuldugu için, pek çogu Türkçe konusabiliyor, çok rahat anlasabiliyor.
Kadifeden Kesesi'ni birlikte söylerken Aglaiya'nin gözlerinden yas geliyor.
Bu kisa yazimda tek tek anlatmayacagim bunlari. Hele de hele Mincinoz köyündeki Todoros'u uzun yazima birakacagim. Anasi babasi Ankara dogumlu. Bizi görünce kagit oyununu biraktilar. Türkü mirildanmaya basladik ya…
Baglamami otodan almak kaçinilmaz oldu. Iste o zaman Todoros'la kapip koyverdik artik. Önlerinde uzo. Hani su gazete bulmacalarinda çikan üç harfli soru: "Yunan rakisi?"
Bir kadeh te bana getirince artik…
Kadifeden Kesesi'yle girdik, Konyali'yla sürdürdük, Izmir'in Kavaklari'yla baglamaya gayret ettik.
Sokaklarda, ortalikta insanlar dolasiyor. Saniyorum Kirklareli-Karaumur caddesinde yürüyorum. Kadini erkegi, yaslisi genci… Hepsi ama her biri sanki bizim Memduh bey, Firuze hanim, Ahmet aga, teyze kizi Ulviye, emmioglu Kamber… Tipatip… Bu kadar mi olur? Insan insani bu kadar mi karsilar, bu kadar mi benzer Türk ve Yunan insani birbirine!..
Her gittigimiz yerde bize söyledikleri su oldu: "Biz Türkleri çok seviyoruz. Sizleri çok seviyoruz. Bizi basimizdakiler düsman etmeye ugrasiyorlar ama basaramiyorlar.
Düsündük hep: Yarin bir savas zorlansa ve önümüze konulsa…
Bu insanlarla bugün oturmus uzo içiyor, Izmir'in Kavaklari'ni söylüyoruz.
Nasil silah dogrulturuz acaba birbirimize! Nasil yapabiliriz acaba?
Mümkün mü sizce?
Türk-Yunan halkinin arasindaki sevgi, dostluk, kardeslik iliskilerini gelistirmek varken…
Sevgisiz, kasitli, hain, art niyetli, kandan kinden beslenen, düsmanliktan palazlanan birilerinin aklina uyarak bu iki dost halkin savasmasi, birbirine silah çekmesi…
Nasil yapilabilir?
Hayir hayir… Olmaz!
Dostluk ve sevgi iliskisini daglarca gelistirmek varken.
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol