ZOR YILLAR

-IZ BIRAKANLAR-
Sair Güner GÜRKAS (ÖZHAN)
Öykü Denemesi
ZOR YILLAR
Havva hanim ince uzun iri mavi gözlü az konusan ciddi bir kadin güzel havalarda çardakta oturur bir elinde sigarasi öbür elinde kahvesi uzaklara dalar giderdi. Dogup büyüdügü yerleri babasini kardeslerini yitirdigi sevdiklerini yasadigi zor yillari unutamiyor. Çocuklar, babaanne bize eskilerden anlatsana diye yalvarirdi, yasanan bazi ilginç olaylari hikaye gibi anlatirdi. Çocuklar toplanmis babaannelerinden onlara birseyler anlatmasini istiyorlardi.
Havva hanimin o gün cani sikilmis çok üzgündü, yillar sonra kavustugu ablasi Emine hanimi yeni kaybetmis acisini yasiyordu, bütün bütün hayati gözünün önünden geçti.
Insanlarin hayati hep savaslarla geçmis hep aci çekmisler bir yerlerden bir yerlere göçmüs durmuslar. Havva hanimin babasi onalti kardesi onüç yasinda ana, babalarini Sirplar öldürdügü için, Nisten, Piristinaya gelmisler, Havva hanimin Babasi hanci idi köyden bir arnavut kizi ile evlenmis Emine ile Havva dünyaya gelmis Emine alti yasinda Havva üç yasinda, anneleri ölmüs. Babalari annelerinin yegeni Huriye hanimla evlenmis Huriye hanimi anne biliyorlar anne gibi seviyorlar. Üvey annelerinden alti kardesleri vardi. Havva hanim çok mutlu sen, bir çocuktu.
Komsulari, Ayse hanimi çok seviyor kizi Rabia ile arkadasti. Ayse hanim ailesi çok sevecen neseli insanlardi. Ayse hanim dul, bir kizi, üç erkek çocugu, birde özürlü yasli amcasi (mico emin) vardi amica hiç evlenmemis onlarla oturuyordu. Rabia mahallenin çocuklarini toplar onlarin bahçede oynarlar. Havva hanim derin bir nefes aldi içindeki sikintiyi dagitmaya çalisti. Yeni bir sigara yakti, bu mereti içmeden duramiyorum diye mirildandi. Yedi yasimda kendimden daha büyük çocuklardan alistim. Çocuklugumda, Ayse hanim ona takilir Havva yak bir sigara karsilikli içelim derdi. (Sigara içen bir toplum) Ne çabuk büyümüslerdi bütün ayaktaslari (arkadas) güzel birer genç kiz olmustular. Ayse hanim bir gün onlara gelmisti. Havva'yi annesinden istedi Havva'nin bütün rüyasi Zeynel abidin çavustu çok sevindi, ama sevincini belli etmedi. Kisa bir süre sonra Ayse hanimin gelini olmustu. Zeynel'i çok seviyor Ayse hanimin gelini olmaktan çok mutlu idi. Artik Ayse hanimla karsilikli sigara içmiyordu. Havva'dan hemen sonra, Rabia'da evlendi oda çok mutlu idi. Ayse hanim, çok hamarat, becerikli, hos görülü, bir insandi. Günler geçiyor nede çabuk yillar geçmisti Havva hanimin bir erkek birde kiz çocugu olmustu.
Isimlerini Ismail Hakki, kizinada, Nazmiye koydular.
Zeynelabidin çavus, kasapti, civar kasabalarin pazarlarina gider dükkanin et ihtiyacini karsilayacak hayvan alirdi. Havva hanimin, eli birden kulagina gitti kulagindan hiç çikarmadigi küpelerini tuttu, ah sevgili Zeynel çavus, Yeni pazar, pazarina gittiginde almis. Havva hanimin o günü unutmasi mümkün degil, pazardan gelmisler, aksam olmus dükkani kapayip, Zeynel çavus kardesleri amcasi eve geldiler aksam yemegine hepsi sofraya oturmustu, Zeynel çavus üzgün vede tedirgindi. Anasinin yüzüne bakarak, ana ortalik çok karisik, bize burada rahat vermiyecekler köyleri, çiftlikleri basip, insanlari öldürüyorlar, yakip yikiyorlar. Hemen toplanip üskübe gidelim. Bugün sirp kasaplar kavga çikarmak için sebep arayip durdular basimiz belâda dedi. Yemekten sonra biraz dinlenip birer kahve içtiler. Zeynel çavus cebinden çikardigi küpeleri, Havva, bu yesimtasi küpeleri çok begendim gözlerinin rengi sana çok yakisacak. Keske daha mutlu bir zamanda verebilse idim dedi, kendi elleri ile Havva hanimin kulagina takmisti. Apar topar iki üç gün içinde üskübe tasindilar. Üsküpte üç yil kaldilar. Üçüncü çocuk dünyaya geldi adi Azbiye konmustu. Balkanlar iyice karismis göçler baslamisti, huzur kalmamis, toparlanip Edirne'ye gitmek üzere yola çiktilar.
Mutlu, sen, günler Piristinada kalmisti, yalniz sen günler degil Havva hanimin babasi, kardesleri bütün sevdikleri, Rabialardanda haber yoktu, onbes gün gece gündüz yol aldilar, yorgun perisan Edirne'ye geldiler bir hana indiler. Dinlenmeden Zeynel çavusla yasar ev bakmaya çiktilar, günlerdir yollarda her taraflari lom olmus o gün handa dinlenmis gece ölü gibi uyumuslardi. Aysekadinda ev bulmuslar sabah kalktiklari gibi eve gittiler. Nihayet rahatlamislar hayatlarina bir düzen vermislerdi. Havva hanim, kara günlerin geride kaldigini düsünüyordu. Oysa onu ne aci günlerin bekledigini bilmiyordu. Tam rahatladik.
Edirne muhasaraya alindi, düsman toplarla dövüyordu. Edirneden, Mustafapasaya geçtiler. Uzun sürmedi sinir antlasmasi yapilmis. Mustafapasa düsmana kalmis. Kaymakamlik Türk ailelerle birlikte, Kirklarelinin, Polos köyüne (YOÄzUNTAS) yerlestirilmis. Istiranca eteklerinde çok eski bir kalenin önünde arkasini yildiz daglarina dayamis önünde Trakya ovasi ufka kadar açik. Dut, erik, badem, ceviz, hendeklerde kara agaçlar, yemyesil bir köy sabahlari kara agaçlarda bülbüller öter kayaliklarda keklikler. Baglar bahçeler, bol otlaklar çok hoslarina gitmisti. Rum köyü idi rumlar gitmis Türkler yerlesmisti. Savaslar durmak bilmiyo. Antlasma bozulmus olmali, onlar kaçiyor düsman geliyor. Düsman kaçiyor onlar geliyor. Evin tahta merdivenlerini her geldiklerinde disarda buluyor içeri aliyorlar. Havva hanimin akli karismisti. Ruslar, bulgarlar yunanlar kiran kirana savaslar yasanmis köyün okulu hastane görevini görmüstü düsman geldiginde Edirneye, Kirklareline kaçiyorlardi, türklerin toplu oldugu yerlere. Eli silah tutan askere alinmisti Zeynel çavus zaten eskerdi Yasarda azizde gitti. Aziz daha henüz onbes yasinda idi.
Devam Edecek...
mustafaermis@gazetetrakya.com