ILKE MERKEZLI YASAMAK

Yasantiya (hayata) yön veren toplumsal degerlerin kökünde var olan aydinlanmanin ilkelerinde temel insani degerlerin birlikte yorumlanmasi ile deger tasiyagelmistir. Onurlu yasayan bir toplum yaratmak için çok çesitli projeler ortaya konmus vede uygulanmasindan da bu günün önemi büyük olmustur. Buna bir örnek dersek Ahilik ders olarak okutulmus vede uygulamaya konmustur. Ahilik kurumunda ana alti ilke var idi.
""Gözü kötü bakislara,
agzi kötü sözlere,
eli haksizliklara ve zulme kapali,
kapisi konuklarina,
kesesi kardeslerine,
sofrasi bütün fukaralara açik"" olmaktir. Amaç ticari ahlaki ve onurlu yasami gelistirmekti.
Anadolu bu ilke merkezli-ligin anavatani olmustur. Dünya geneline bakinca aydinlanma hareketinin öncüleri de halen karsimizda günes gibi durmaktalar. Bir Haci Bektas Veli-Yunus Emre-Ahi Evren ve Atatürk gibi önderlerimize de tüm dünya insanligi gibta ile bakmaktadir. Buna bir de "Ya oldugun gibi görün, ya da göründügün gibi ol" diyen Mevlana ile bütünlük saglarsak suna gelmek istiyorum. Egitimle olacaktir sabah. Sabah egitimle olacaktir ama Ahilikte okuyan ve ticaretin basina geçenlere 740 maddeden olusan bilgileri ögretirlerdi. Onun içindir ki insanlar dükkanini açik birakir, kisa sürede bir yere kadar gider ve gelirlerdi. Simdi böylemi?
Gelelim bu güne beyinler hep kandirmadan yana olmus. Insanlar ikiyüzlü olmayi bir hüner saniyor. Ben ben ben diyor. Halbuki o "ben" bir ilke vede çagdaslik tasimalidir. Bu zamanda, NAMUSLU OLMAK O KADAR ZORKI insan ister istemez yalnizligi tercih ediyor. Kime dost kime arkadas diyesin, Kimi sevesin. Halk böylesi duruma düstü. Bilimcilere ulasmak mümkün görünmüyor. Onlarda kendilerini "ayet" gibi görüyorlar. "Yangin var memleketimin saçaklarinda".
Yazar ve çizerler ile basin da düsmüs para pesine isine geleni yaziyor isine gelmeyeni yazmiyor. Vatan, millet, bayrak, insan ve sevgiyi unutur olduk. Her canli bir gün ölümü de tadacaktir. Anadolu'da bir söz var. Babam rahmetli Memis Ermis'den duymustum. Söyle DÜÄzÜN HER KAPIDA OLMAZ ama ÖLÜM HER KAPIDA OLUR derdi.
Aklima ünlü edebiyatçi Bedri Rahmi Eyüpoglu'nun bir siiri geldi. Yorum okuyucularimindir. Saygiyla aniyorum.
Insan dedigin bir bugday tarlasi gibi olmali
Esti mi rüzgar bir degil milyonlar için esmeli
Bir tek meyve veren dali kesmeli
Insan dedigin derya misali
Üstünde milyonlarca dalga
Içinde kiyametler kopmali
Insan dedigin derya misali
Uçsuz bucaksiz olmali
Gel çikalim sevgilim gel
Gel kurtulalim birler hanesinden
Çekelim gidelim bir uçtan bir uca
Açalim yüregimizin kayiplarini sonuna kadar
Sevelim sevelim sevelim
Sevebilecegimiz kadar...
Hosça Kalin
mustafaermis@gazetetrakya.com