siir

YUNAK TASI
Yunak tasi çagri yapar, temizlige.
Önce nimetler yikanir içinde,
Gönle degecek gam kalmasin diye.
Melekler dökülür bu sevgiye gönüllü.
Yillari ayakta yikayan sevdaya.

Yunak tasi çagri yapar, temizlige.
Kanli çamasirlari, toraklari.
Sevgiyle yikar aydinlik yarinlara.
Gönül kiliminin üstündeki sevgiyi,
Beyazlarla sunar arkadas sevdasina.

Yunak tasi çagri yapar, temizlige.
Kara sevdayi mutluluga,
Hasreti, özlemi bulusturmaya.
Barisla, savasi durdurmaya.
Dünya insanlarina çagri yapar kardeslik sevdasina.

Yunak tasi çagri yapar, temizlige.
Kini nefreti, ihaneti silmeye.
Bilgiyi, bilimi beyinlere akitmaya.
Insan sevgisiyle yikadikça yasami,
(Ermis) in kimliginde güller açar.

ALIN TERIMI
Bugday çecine dalan,
Babamin tozlu ellerinde,
Taze pisirilen köy ekmeginin, Kokusunda bulurum buharlasirken.

Ilkbahar çiçeklerinin yükselen kokularini,
Memleketimin yüce daglarinin dorugunda bulurum,
Yeni düsmüs çig gibi damla, damla.
Köy ögretmenin sirtindaki yükün,
Agirliginda bulurum dirhem, dirhem.

Imece yapan köy halkinin,
Yanik türkülerinde bulurum o hakki.
Bag bozumunda, tarhana yaziminda,
Pekmez kaynayan kazanda,
Ikram için pisen, ayvanin sicagindaki,
Dilimin tadinin eksisinde bulurum.

Ekmek içi sogan ile çökelek yerken,
Günes sicagini hortlattigi zamanda,
Alnimdan ve sirtimdan süzülen,
Hak suyunun damlalariyla övünürüm.

Ey alin terim;
Benim ulu dagim olarak görünürsün.
Terlemeden kazanan mücrim,
Senin yüce degerini, ne bilsin.
Mustafa Ermis
(Abdal Ermis)
Derin Izler
mustafaermis@gazetetrakya.com